Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

Нарту́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нарту́ны
Р. Нарту́н
Нарту́наў
Д. Нарту́нам
В. Нарту́ны
Т. Нарту́намі
М. Нарту́нах

нарту́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарту́чу нарту́цім
2-я ас. нарту́ціш нарту́ціце
3-я ас. нарту́ціць нарту́цяць
Прошлы час
м. нарту́ціў нарту́цілі
ж. нарту́ціла
н. нарту́ціла
Загадны лад
2-я ас. нарту́ць нарту́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час нарту́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нарту́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарту́чаны нарту́чаная нарту́чанае нарту́чаныя
Р. нарту́чанага нарту́чанай
нарту́чанае		 нарту́чанага нарту́чаных
Д. нарту́чанаму нарту́чанай нарту́чанаму нарту́чаным
В. нарту́чаны (неадуш.)
нарту́чанага (адуш.)		 нарту́чаную нарту́чанае нарту́чаныя (неадуш.)
нарту́чаных (адуш.)
Т. нарту́чаным нарту́чанай
нарту́чанаю		 нарту́чаным нарту́чанымі
М. нарту́чаным нарту́чанай нарту́чаным нарту́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

нарту́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарту́чаны нарту́чаная нарту́чанае нарту́чаныя
Р. нарту́чанага нарту́чанай
нарту́чанае		 нарту́чанага нарту́чаных
Д. нарту́чанаму нарту́чанай нарту́чанаму нарту́чаным
В. нарту́чаны (неадуш.)
нарту́чанага (адуш.)		 нарту́чаную нарту́чанае нарту́чаныя (неадуш.)
нарту́чаных (адуш.)
Т. нарту́чаным нарту́чанай
нарту́чанаю		 нарту́чаным нарту́чанымі
М. нарту́чаным нарту́чанай нарту́чаным нарту́чаных

Кароткая форма: нарту́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

нарту́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нарту́чванне
Р. нарту́чвання
Д. нарту́чванню
В. нарту́чванне
Т. нарту́чваннем
М. нарту́чванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

нарту́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нарту́чваецца нарту́чваюцца
Прошлы час
м. нарту́чваўся нарту́чваліся
ж. нарту́чвалася
н. нарту́чвалася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нарту́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарту́чваю нарту́чваем
2-я ас. нарту́чваеш нарту́чваеце
3-я ас. нарту́чвае нарту́чваюць
Прошлы час
м. нарту́чваў нарту́чвалі
ж. нарту́чвала
н. нарту́чвала
Загадны лад
2-я ас. нарту́чвай нарту́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарту́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

на́ртэкс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́ртэкс на́ртэксы
Р. на́ртэкса на́ртэксаў
Д. на́ртэксу на́ртэксам
В. на́ртэкс на́ртэксы
Т. на́ртэксам на́ртэксамі
М. на́ртэксе на́ртэксах

Крыніцы: piskunou2012.

нарубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарублю́ нару́бім
2-я ас. нару́біш нару́біце
3-я ас. нару́біць нару́бяць
Прошлы час
м. нарубі́ў нарубі́лі
ж. нарубі́ла
н. нарубі́ла
Загадны лад
2-я ас. нарубі́ нарубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нарубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нару́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нару́блены нару́бленая нару́бленае нару́бленыя
Р. нару́бленага нару́бленай
нару́бленае		 нару́бленага нару́бленых
Д. нару́бленаму нару́бленай нару́бленаму нару́бленым
В. нару́блены (неадуш.)
нару́бленага (адуш.)		 нару́бленую нару́бленае нару́бленыя (неадуш.)
нару́бленых (адуш.)
Т. нару́бленым нару́бленай
нару́бленаю		 нару́бленым нару́бленымі
М. нару́бленым нару́бленай нару́бленым нару́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.