нарту́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарту́чу нарту́цім
2-я ас. нарту́ціш нарту́ціце
3-я ас. нарту́ціць нарту́цяць
Прошлы час
м. нарту́ціў нарту́цілі
ж. нарту́ціла
н. нарту́ціла
Загадны лад
2-я ас. нарту́ць нарту́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час нарту́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)