набыва́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| набыва́чка | набыва́чкі | |
| набыва́чкі | набыва́чак | |
| набыва́чцы | набыва́чкам | |
| набыва́чку | набыва́чак | |
| набыва́чкай набыва́чкаю |
набыва́чкамі | |
| набыва́чцы | набыва́чках |
Крыніцы:
набыва́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| набыва́чка | набыва́чкі | |
| набыва́чкі | набыва́чак | |
| набыва́чцы | набыва́чкам | |
| набыва́чку | набыва́чак | |
| набыва́чкай набыва́чкаю |
набыва́чкамі | |
| набыва́чцы | набыва́чках |
Крыніцы:
набы́ліць
‘распавесці, апісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| набы́лю | набы́лім | |
| набы́ліш | набы́ліце | |
| набы́ліць | набы́ляць | |
| Прошлы час | ||
| набы́ліў | набы́лілі | |
| набы́ліла | ||
| набы́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| набы́ль | набы́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набы́ліўшы | ||
Крыніцы:
набы́льваць
‘распавядаць, апісваць, пісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; выступаць у пэўнай якасці, мерыцца ў каго-небудзь (набыльваць на кавалера)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| набы́льваю | набы́льваем | |
| набы́льваеш | набы́льваеце | |
| набы́львае | набы́льваюць | |
| Прошлы час | ||
| набы́льваў | набы́львалі | |
| набы́львала | ||
| набы́львала | ||
| Загадны лад | ||
| набы́львай | набы́львайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набы́льваючы | ||
Крыніцы:
набы́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| набы́так | набы́ткі | |
| набы́тку | набы́ткаў | |
| набы́тку | набы́ткам | |
| набы́так | набы́ткі | |
| набы́ткам | набы́ткамі | |
| набы́тку | набы́тках |
Крыніцы:
набытко́вы
прыметнік, адносны
| набытко́вы | набытко́вая | набытко́вае | набытко́выя | |
| набытко́вага | набытко́вай набытко́вае |
набытко́вага | набытко́вых | |
| набытко́ваму | набытко́вай | набытко́ваму | набытко́вым | |
| набытко́вы ( набытко́вага ( |
набытко́вую | набытко́вае | набытко́выя ( набытко́вых ( |
|
| набытко́вым | набытко́вай набытко́ваю |
набытко́вым | набытко́вымі | |
| набытко́вым | набытко́вай | набытко́вым | набытко́вых | |
Крыніцы:
набы́тлівы
прыметнік, якасны
| набы́тлівы | набы́тлівая | набы́тлівае | набы́тлівыя | |
| набы́тлівага | набы́тлівай набы́тлівае |
набы́тлівага | набы́тлівых | |
| набы́тліваму | набы́тлівай | набы́тліваму | набы́тлівым | |
| набы́тлівы ( набы́тлівага ( |
набы́тлівую | набы́тлівае | набы́тлівыя ( набы́тлівых ( |
|
| набы́тлівым | набы́тлівай набы́тліваю |
набы́тлівым | набы́тлівымі | |
| набы́тлівым | набы́тлівай | набы́тлівым | набы́тлівых | |
Крыніцы:
набы́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| набы́тніцтва | |
| набы́тніцтва | |
| набы́тніцтву | |
| набы́тніцтва | |
| набы́тніцтвам | |
| набы́тніцтве |
Крыніцы:
набы́тны
прыметнік, адносны
| набы́тны | набы́тная | набы́тнае | набы́тныя | |
| набы́тнага | набы́тнай набы́тнае |
набы́тнага | набы́тных | |
| набы́тнаму | набы́тнай | набы́тнаму | набы́тным | |
| набы́тны ( набы́тнага ( |
набы́тную | набы́тнае | набы́тныя ( набы́тных ( |
|
| набы́тным | набы́тнай набы́тнаю |
набы́тным | набы́тнымі | |
| набы́тным | набы́тнай | набы́тным | набы́тных | |
Крыніцы:
набы́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| набы́тчык | набы́тчыкі | |
| набы́тчыка | набы́тчыкаў | |
| набы́тчыку | набы́тчыкам | |
| набы́тчыка | набы́тчыкаў | |
| набы́тчыкам | набы́тчыкамі | |
| набы́тчыку | набы́тчыках |
Крыніцы:
набы́тчыцкі
прыметнік, адносны
| набы́тчыцкі | набы́тчыцкая | набы́тчыцкае | набы́тчыцкія | |
| набы́тчыцкага | набы́тчыцкай набы́тчыцкае |
набы́тчыцкага | набы́тчыцкіх | |
| набы́тчыцкаму | набы́тчыцкай | набы́тчыцкаму | набы́тчыцкім | |
| набы́тчыцкі ( набы́тчыцкага ( |
набы́тчыцкую | набы́тчыцкае | набы́тчыцкія ( набы́тчыцкіх ( |
|
| набы́тчыцкім | набы́тчыцкай набы́тчыцкаю |
набы́тчыцкім | набы́тчыцкімі | |
| набы́тчыцкім | набы́тчыцкай | набы́тчыцкім | набы́тчыцкіх | |
Крыніцы: