Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

Хамянцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хамянцы́
Р. Хамянцо́ў
Д. Хамянца́м
В. Хамянцы́
Т. Хамянца́мі
М. Хамянца́х

хамя́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хамя́чы хамя́чая хамя́чае хамя́чыя
Р. хамя́чага хамя́чай
хамя́чае		 хамя́чага хамя́чых
Д. хамя́чаму хамя́чай хамя́чаму хамя́чым
В. хамя́чы (неадуш.)
хамя́чага (адуш.)		 хамя́чую хамя́чае хамя́чыя (неадуш.)
хамя́чых (адуш.)
Т. хамя́чым хамя́чай
хамя́чаю		 хамя́чым хамя́чымі
М. хамя́чым хамя́чай хамя́чым хамя́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

хамячы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хамячы́ны хамячы́ная хамячы́нае хамячы́ныя
Р. хамячы́нага хамячы́най
хамячы́нае		 хамячы́нага хамячы́ных
Д. хамячы́наму хамячы́най хамячы́наму хамячы́ным
В. хамячы́ны (неадуш.)
хамячы́нага (адуш.)		 хамячы́ную хамячы́нае хамячы́ныя (неадуш.)
хамячы́ных (адуш.)
Т. хамячы́ным хамячы́най
хамячы́наю		 хамячы́ным хамячы́нымі
М. хамячы́ным хамячы́най хамячы́ным хамячы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́н ха́ны
Р. ха́на ха́наў
Д. ха́ну ха́нам
В. ха́на ха́наў
Т. ха́нам ха́намі
М. ха́не ха́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. хана́ хана́
Р. хана́ хана́
Д. хана́ хана́
В. хана́ хана́
Т. хана́ хана́
М. хана́ хана́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

ханаа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ханаа́нскі ханаа́нская ханаа́нскае ханаа́нскія
Р. ханаа́нскага ханаа́нскай
ханаа́нскае		 ханаа́нскага ханаа́нскіх
Д. ханаа́нскаму ханаа́нскай ханаа́нскаму ханаа́нскім
В. ханаа́нскі (неадуш.)
ханаа́нскага (адуш.)		 ханаа́нскую ханаа́нскае ханаа́нскія (неадуш.)
ханаа́нскіх (адуш.)
Т. ханаа́нскім ханаа́нскай
ханаа́нскаю		 ханаа́нскім ханаа́нскімі
М. ханаа́нскім ханаа́нскай ханаа́нскім ханаа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ханане́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ханане́йскі ханане́йская ханане́йскае ханане́йскія
Р. ханане́йскага ханане́йскай
ханане́йскае		 ханане́йскага ханане́йскіх
Д. ханане́йскаму ханане́йскай ханане́йскаму ханане́йскім
В. ханане́йскі (неадуш.)
ханане́йскага (адуш.)		 ханане́йскую ханане́йскае ханане́йскія (неадуш.)
ханане́йскіх (адуш.)
Т. ханане́йскім ханане́йскай
ханане́йскаю		 ханане́йскім ханане́йскімі
М. ханане́йскім ханане́йскай ханане́йскім ханане́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ханане́янка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ханане́янка ханане́янкі
Р. ханане́янкі ханане́янак
Д. ханане́янцы ханане́янкам
В. ханане́янку ханане́янак
Т. ханане́янкай
ханане́янкаю		 ханане́янкамі
М. ханане́янцы ханане́янках

Крыніцы: piskunou2012.

Хандо́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хандо́гі
Р. Хандо́г
Хандо́гаў
Д. Хандо́гам
В. Хандо́гі
Т. Хандо́гамі
М. Хандо́гах

хандо́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хандо́жанне
Р. хандо́жання
Д. хандо́жанню
В. хандо́жанне
Т. хандо́жаннем
М. хандо́жанні

Крыніцы: piskunou2012.