Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілоуыьюя

у́льчскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. у́льчскі у́льчская у́льчскае у́льчскія
Р. у́льчскага у́льчскай
у́льчскае		 у́льчскага у́льчскіх
Д. у́льчскаму у́льчскай у́льчскаму у́льчскім
В. у́льчскі (неадуш.)
у́льчскага (адуш.)		 у́льчскую у́льчскае у́льчскія (неадуш.)
у́льчскіх (адуш.)
Т. у́льчскім у́льчскай
у́льчскаю		 у́льчскім у́льчскімі
М. у́льчскім у́льчскай у́льчскім у́льчскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Улья́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Улья́на Улья́ны
Р. Улья́ны Улья́н
Д. Улья́не Улья́нам
В. Улья́ну Улья́н
Т. Улья́най
Улья́наю		 Улья́намі
М. Улья́не Улья́нах

Улья́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Улья́нава
Р. Улья́нава
Д. Улья́наву
В. Улья́нава
Т. Улья́навам
М. Улья́наве

Улья́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Улья́навічы
Р. Улья́навіч
Улья́навічаў
Д. Улья́навічам
В. Улья́навічы
Т. Улья́навічамі
М. Улья́навічах

Улья́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Улья́наўка
Р. Улья́наўкі
Д. Улья́наўцы
В. Улья́наўку
Т. Улья́наўкай
Улья́наўкаю
М. Улья́наўцы

Улья́наўск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Улья́наўск
Р. Улья́наўска
Д. Улья́наўску
В. Улья́наўск
Т. Улья́наўскам
М. Улья́наўску

улья́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улья́наўскі улья́наўская улья́наўскае улья́наўскія
Р. улья́наўскага улья́наўскай
улья́наўскае		 улья́наўскага улья́наўскіх
Д. улья́наўскаму улья́наўскай улья́наўскаму улья́наўскім
В. улья́наўскі (неадуш.)
улья́наўскага (адуш.)		 улья́наўскую улья́наўскае улья́наўскія (неадуш.)
улья́наўскіх (адуш.)
Т. улья́наўскім улья́наўскай
улья́наўскаю		 улья́наўскім улья́наўскімі
М. улья́наўскім улья́наўскай улья́наўскім улья́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ульяно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ульяно́ва
Р. Ульяно́ва
Д. Ульяно́ву
В. Ульяно́ва
Т. Ульяно́вам
М. Ульяно́ве

улюбава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улюбава́ны улюбава́ная улюбава́нае улюбава́ныя
Р. улюбава́нага улюбава́най
улюбава́нае		 улюбава́нага улюбава́ных
Д. улюбава́наму улюбава́най улюбава́наму улюбава́ным
В. улюбава́ны (неадуш.)
улюбава́нага (адуш.)		 улюбава́ную улюбава́нае улюбава́ныя (неадуш.)
улюбава́ных (адуш.)
Т. улюбава́ным улюбава́най
улюбава́наю		 улюбава́ным улюбава́нымі
М. улюбава́ным улюбава́най улюбава́ным улюбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

улюбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улюбава́ны улюбава́ная улюбава́нае улюбава́ныя
Р. улюбава́нага улюбава́най
улюбава́нае		 улюбава́нага улюбава́ных
Д. улюбава́наму улюбава́най улюбава́наму улюбава́ным
В. улюбава́ны (неадуш.)
улюбава́нага (адуш.)		 улюбава́ную улюбава́нае улюбава́ныя (неадуш.)
улюбава́ных (адуш.)
Т. улюбава́ным улюбава́най
улюбава́наю		 улюбава́ным улюбава́нымі
М. улюбава́ным улюбава́най улюбава́ным улюбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.