аўтамеха́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамеха́нік |
аўтамеха́нікі |
Р. |
аўтамеха́ніка |
аўтамеха́нікаў |
Д. |
аўтамеха́ніку |
аўтамеха́нікам |
В. |
аўтамеха́ніка |
аўтамеха́нікаў |
Т. |
аўтамеха́нікам |
аўтамеха́нікамі |
М. |
аўтамеха́ніку |
аўтамеха́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамехані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтамехані́чны |
аўтамехані́чная |
аўтамехані́чнае |
аўтамехані́чныя |
Р. |
аўтамехані́чнага |
аўтамехані́чнай аўтамехані́чнае |
аўтамехані́чнага |
аўтамехані́чных |
Д. |
аўтамехані́чнаму |
аўтамехані́чнай |
аўтамехані́чнаму |
аўтамехані́чным |
В. |
аўтамехані́чны (неадуш.) аўтамехані́чнага (адуш.) |
аўтамехані́чную |
аўтамехані́чнае |
аўтамехані́чныя (неадуш.) аўтамехані́чных (адуш.) |
Т. |
аўтамехані́чным |
аўтамехані́чнай аўтамехані́чнаю |
аўтамехані́чным |
аўтамехані́чнымі |
М. |
аўтамехані́чным |
аўтамехані́чнай |
аўтамехані́чным |
аўтамехані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтамі́ксіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтамі́ксіс |
Р. |
аўтамі́ксісу |
Д. |
аўтамі́ксісу |
В. |
аўтамі́ксіс |
Т. |
аўтамі́ксісам |
М. |
аўтамі́ксісе |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамотаама́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамотаама́тар |
аўтамотаама́тары |
Р. |
аўтамотаама́тара |
аўтамотаама́тараў |
Д. |
аўтамотаама́тару |
аўтамотаама́тарам |
В. |
аўтамотаама́тара |
аўтамотаама́тараў |
Т. |
аўтамотаама́тарам |
аўтамотаама́тарамі |
М. |
аўтамотаама́тару |
аўтамотаама́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамотадро́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамотадро́м |
аўтамотадро́мы |
Р. |
аўтамотадро́ма |
аўтамотадро́маў |
Д. |
аўтамотадро́му |
аўтамотадро́мам |
В. |
аўтамотадро́м |
аўтамотадро́мы |
Т. |
аўтамотадро́мам |
аўтамотадро́мамі |
М. |
аўтамотадро́ме |
аўтамотадро́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамотаклу́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамотаклу́б |
аўтамотаклу́бы |
Р. |
аўтамотаклу́ба |
аўтамотаклу́баў |
Д. |
аўтамотаклу́бу |
аўтамотаклу́бам |
В. |
аўтамотаклу́б |
аўтамотаклу́бы |
Т. |
аўтамотаклу́бам |
аўтамотаклу́бамі |
М. |
аўтамотаклу́бе |
аўтамотаклу́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамотакро́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамотакро́с |
аўтамотакро́сы |
Р. |
аўтамотакро́су |
аўтамотакро́саў |
Д. |
аўтамотакро́су |
аўтамотакро́сам |
В. |
аўтамотакро́с |
аўтамотакро́сы |
Т. |
аўтамотакро́сам |
аўтамотакро́самі |
М. |
аўтамотакро́се |
аўтамотакро́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамоталатарэ́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамоталатарэ́я |
аўтамоталатарэ́і |
Р. |
аўтамоталатарэ́і |
аўтамоталатарэ́й |
Д. |
аўтамоталатарэ́і |
аўтамоталатарэ́ям |
В. |
аўтамоталатарэ́ю |
аўтамоталатарэ́і |
Т. |
аўтамоталатарэ́яй аўтамоталатарэ́яю |
аўтамоталатарэ́ямі |
М. |
аўтамоталатарэ́і |
аўтамоталатарэ́ях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.