аўтамікты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтамікты́чны аўтамікты́чная аўтамікты́чнае аўтамікты́чныя
Р. аўтамікты́чнага аўтамікты́чнай
аўтамікты́чнае		 аўтамікты́чнага аўтамікты́чных
Д. аўтамікты́чнаму аўтамікты́чнай аўтамікты́чнаму аўтамікты́чным
В. аўтамікты́чны (неадуш.)
аўтамікты́чнага (адуш.)		 аўтамікты́чную аўтамікты́чнае аўтамікты́чныя (неадуш.)
аўтамікты́чных (адуш.)
Т. аўтамікты́чным аўтамікты́чнай
аўтамікты́чнаю		 аўтамікты́чным аўтамікты́чнымі
М. аўтамікты́чным аўтамікты́чнай аўтамікты́чным аўтамікты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)