чарцёжна-канстру́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарцёжна-канстру́ктарскі |
чарцёжна-канстру́ктарская |
чарцёжна-канстру́ктарскае |
чарцёжна-канстру́ктарскія |
Р. |
чарцёжна-канстру́ктарскага |
чарцёжна-канстру́ктарскай чарцёжна-канстру́ктарскае |
чарцёжна-канстру́ктарскага |
чарцёжна-канстру́ктарскіх |
Д. |
чарцёжна-канстру́ктарскаму |
чарцёжна-канстру́ктарскай |
чарцёжна-канстру́ктарскаму |
чарцёжна-канстру́ктарскім |
В. |
чарцёжна-канстру́ктарскі (неадуш.) |
чарцёжна-канстру́ктарскую |
чарцёжна-канстру́ктарскае |
чарцёжна-канстру́ктарскія (неадуш.) |
Т. |
чарцёжна-канстру́ктарскім |
чарцёжна-канстру́ктарскай чарцёжна-канстру́ктарскаю |
чарцёжна-канстру́ктарскім |
чарцёжна-канстру́ктарскімі |
М. |
чарцёжна-канстру́ктарскім |
чарцёжна-канстру́ктарскай |
чарцёжна-канстру́ктарскім |
чарцёжна-канстру́ктарскіх |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
чарцёжна-капірава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарцёжна-капірава́льны |
чарцёжна-капірава́льная |
чарцёжна-капірава́льнае |
чарцёжна-капірава́льныя |
Р. |
чарцёжна-капірава́льнага |
чарцёжна-капірава́льнай чарцёжна-капірава́льнае |
чарцёжна-капірава́льнага |
чарцёжна-капірава́льных |
Д. |
чарцёжна-капірава́льнаму |
чарцёжна-капірава́льнай |
чарцёжна-капірава́льнаму |
чарцёжна-капірава́льным |
В. |
чарцёжна-капірава́льны (неадуш.) чарцёжна-капірава́льнага (адуш.) |
чарцёжна-капірава́льную |
чарцёжна-капірава́льнае |
чарцёжна-капірава́льныя (неадуш.) чарцёжна-капірава́льных (адуш.) |
Т. |
чарцёжна-капірава́льным |
чарцёжна-капірава́льнай чарцёжна-капірава́льнаю |
чарцёжна-капірава́льным |
чарцёжна-капірава́льнымі |
М. |
чарцёжна-капірава́льным |
чарцёжна-капірава́льнай |
чарцёжна-капірава́льным |
чарцёжна-капірава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
чарцё́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарцё́жнік |
чарцё́жнікі |
Р. |
чарцё́жніка |
чарцё́жнікаў |
Д. |
чарцё́жніку |
чарцё́жнікам |
В. |
чарцё́жніка |
чарцё́жнікаў |
Т. |
чарцё́жнікам |
чарцё́жнікамі |
М. |
чарцё́жніку |
чарцё́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарцё́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарцё́жніца |
чарцё́жніцы |
Р. |
чарцё́жніцы |
чарцё́жніц |
Д. |
чарцё́жніцы |
чарцё́жніцам |
В. |
чарцё́жніцу |
чарцё́жніц |
Т. |
чарцё́жніцай чарцё́жніцаю |
чарцё́жніцамі |
М. |
чарцё́жніцы |
чарцё́жніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарцё́жніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарцё́жніцкі |
чарцё́жніцкая |
чарцё́жніцкае |
чарцё́жніцкія |
Р. |
чарцё́жніцкага |
чарцё́жніцкай чарцё́жніцкае |
чарцё́жніцкага |
чарцё́жніцкіх |
Д. |
чарцё́жніцкаму |
чарцё́жніцкай |
чарцё́жніцкаму |
чарцё́жніцкім |
В. |
чарцё́жніцкі (неадуш.) чарцё́жніцкага (адуш.) |
чарцё́жніцкую |
чарцё́жніцкае |
чарцё́жніцкія (неадуш.) чарцё́жніцкіх (адуш.) |
Т. |
чарцё́жніцкім |
чарцё́жніцкай чарцё́жніцкаю |
чарцё́жніцкім |
чарцё́жніцкімі |
М. |
чарцё́жніцкім |
чарцё́жніцкай |
чарцё́жніцкім |
чарцё́жніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
чарцё́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарцё́жны |
чарцё́жная |
чарцё́жнае |
чарцё́жныя |
Р. |
чарцё́жнага |
чарцё́жнай чарцё́жнае |
чарцё́жнага |
чарцё́жных |
Д. |
чарцё́жнаму |
чарцё́жнай |
чарцё́жнаму |
чарцё́жным |
В. |
чарцё́жны (неадуш.) чарцё́жнага (адуш.) |
чарцё́жную |
чарцё́жнае |
чарцё́жныя (неадуш.) чарцё́жных (адуш.) |
Т. |
чарцё́жным |
чарцё́жнай чарцё́жнаю |
чарцё́жным |
чарцё́жнымі |
М. |
чарцё́жным |
чарцё́жнай |
чарцё́жным |
чарцё́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
чэ́рціцца |
чэ́рцяцца |
Прошлы час |
м. |
чарці́ўся |
чарці́ліся |
ж. |
чарці́лася |
н. |
чарці́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чарці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чарчу́ |
чэ́рцім |
2-я ас. |
чэ́рціш |
чэ́рціце |
3-я ас. |
чэ́рціць |
чэ́рцяць |
Прошлы час |
м. |
чарці́ў |
чарці́лі |
ж. |
чарці́ла |
н. |
чарці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
чарці́ |
чарці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чэ́рцячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чарця́ж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чарця́ж |
Р. |
Чарцяжа́ |
Д. |
Чарцяжу́ |
В. |
Чарця́ж |
Т. |
Чарцяжо́м |
М. |
Чарцяжы́ |