Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

хамя́жаваты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамя́жаваты	хамя́жаватая	хамя́жаватае	хамя́жаватыя
Р.	хамя́жаватага	хамя́жаватай хамя́жаватае	хамя́жаватага	хамя́жаватых
Д.	хамя́жаватаму	хамя́жаватай	хамя́жаватаму	хамя́жаватым
В.	хамя́жаваты (неадуш.) хамя́жаватага (адуш.)	хамя́жаватую	хамя́жаватае	хамя́жаватыя (неадуш.) хамя́жаватых (адуш.)
Т.	хамя́жаватым	хамя́жаватай хамя́жаватаю	хамя́жаватым	хамя́жаватымі
М.	хамя́жаватым	хамя́жаватай	хамя́жаватым	хамя́жаватых

Крыніцы: piskunou2012.

хамя́жлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамя́жлівы	хамя́жлівая	хамя́жлівае	хамя́жлівыя
Р.	хамя́жлівага	хамя́жлівай хамя́жлівае	хамя́жлівага	хамя́жлівых
Д.	хамя́жліваму	хамя́жлівай	хамя́жліваму	хамя́жлівым
В.	хамя́жлівы (неадуш.) хамя́жлівага (адуш.)	хамя́жлівую	хамя́жлівае	хамя́жлівыя (неадуш.) хамя́жлівых (адуш.)
Т.	хамя́жлівым	хамя́жлівай хамя́жліваю	хамя́жлівым	хамя́жлівымі
М.	хамя́жлівым	хамя́жлівай	хамя́жлівым	хамя́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

хамя́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хамяко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

хамяко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамяко́вы	хамяко́вая	хамяко́вае	хамяко́выя
Р.	хамяко́вага	хамяко́вай хамяко́вае	хамяко́вага	хамяко́вых
Д.	хамяко́ваму	хамяко́вай	хамяко́ваму	хамяко́вым
В.	хамяко́вы (неадуш.) хамяко́вага (адуш.)	хамяко́вую	хамяко́вае	хамяко́выя (неадуш.) хамяко́вых (адуш.)
Т.	хамяко́вым	хамяко́вай хамяко́ваю	хамяко́вым	хамяко́вымі
М.	хамяко́вым	хамяко́вай	хамяко́вым	хамяко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

хамяко́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамяко́ў	хамяко́ва	хамяко́ва	хамяко́вы
Р.	хамяко́вага	хамяко́вай хамяко́вае	хамяко́вага	хамяко́вых
Д.	хамяко́ваму	хамяко́вай	хамяко́ваму	хамяко́вым
В.	хамяко́ў (неадуш.) хамяко́вага (адуш.)	хамяко́ву	хамяко́ва	хамяко́вы (неадуш.) хамяко́вых (адуш.)
Т.	хамяко́вым	хамяко́вай хамяко́ваю	хамяко́вым	хамяко́вымі
М.	хамяко́вым	хамяко́вай	хамяко́вым	хамяко́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

хамяля́жлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамяля́жлівы	хамяля́жлівая	хамяля́жлівае	хамяля́жлівыя
Р.	хамяля́жлівага	хамяля́жлівай хамяля́жлівае	хамяля́жлівага	хамяля́жлівых
Д.	хамяля́жліваму	хамяля́жлівай	хамяля́жліваму	хамяля́жлівым
В.	хамяля́жлівы (неадуш.) хамяля́жлівага (адуш.)	хамяля́жлівую	хамяля́жлівае	хамяля́жлівыя (неадуш.) хамяля́жлівых (адуш.)
Т.	хамяля́жлівым	хамяля́жлівай хамяля́жліваю	хамяля́жлівым	хамяля́жлівымі
М.	хамяля́жлівым	хамяля́жлівай	хамяля́жлівым	хамяля́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Хамяні́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хамянкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

хамяну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum