руні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
руні́чны |
руні́чная |
руні́чнае |
руні́чныя |
Р. |
руні́чнага |
руні́чнай руні́чнае |
руні́чнага |
руні́чных |
Д. |
руні́чнаму |
руні́чнай |
руні́чнаму |
руні́чным |
В. |
руні́чны (неадуш.) руні́чнага (адуш.) |
руні́чную |
руні́чнае |
руні́чныя (неадуш.) руні́чных (адуш.) |
Т. |
руні́чным |
руні́чнай руні́чнаю |
руні́чным |
руні́чнымі |
М. |
руні́чным |
руні́чнай |
руні́чным |
руні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ру́нны |
ру́нная |
ру́ннае |
ру́нныя |
Р. |
ру́ннага |
ру́ннай ру́ннае |
ру́ннага |
ру́нных |
Д. |
ру́ннаму |
ру́ннай |
ру́ннаму |
ру́нным |
В. |
ру́нны (неадуш.) ру́ннага (адуш.) |
ру́нную |
ру́ннае |
ру́нныя (неадуш.) ру́нных (адуш.) |
Т. |
ру́нным |
ру́ннай ру́ннаю |
ру́нным |
ру́ннымі |
М. |
ру́нным |
ру́ннай |
ру́нным |
ру́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
руно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
руно́ |
Р. |
руна́ |
Д. |
руну́ |
В. |
руно́ |
Т. |
руно́м |
М. |
руне́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ру́нь |
Р. |
ру́ні |
Д. |
ру́ні |
В. |
ру́нь |
Т. |
ру́нню |
М. |
ру́ні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́пар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ру́пар |
ру́пары |
Р. |
ру́пара |
ру́параў |
Д. |
ру́пару |
ру́парам |
В. |
ру́пар |
ру́пары |
Т. |
ру́парам |
ру́парамі |
М. |
ру́пары |
ру́парах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́парны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ру́парны |
ру́парная |
ру́парнае |
ру́парныя |
Р. |
ру́парнага |
ру́парнай ру́парнае |
ру́парнага |
ру́парных |
Д. |
ру́парнаму |
ру́парнай |
ру́парнаму |
ру́парным |
В. |
ру́парны (неадуш.) ру́парнага (адуш.) |
ру́парную |
ру́парнае |
ру́парныя (неадуш.) ру́парных (адуш.) |
Т. |
ру́парным |
ру́парнай ру́парнаю |
ру́парным |
ру́парнымі |
М. |
ру́парным |
ру́парнай |
ру́парным |
ру́парных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́пасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ру́пасць |
Р. |
ру́пасці |
Д. |
ру́пасці |
В. |
ру́пасць |
Т. |
ру́пасцю |
М. |
ру́пасці |
Крыніцы:
piskunou2012.