Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

раскі́дзіста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раскі́дзіста - -

Крыніцы: piskunou2012.

раскі́дзістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раскі́дзістасць
Р. раскі́дзістасці
Д. раскі́дзістасці
В. раскі́дзістасць
Т. раскі́дзістасцю
М. раскі́дзістасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

раскі́дзісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскі́дзісты раскі́дзістая раскі́дзістае раскі́дзістыя
Р. раскі́дзістага раскі́дзістай
раскі́дзістае
раскі́дзістага раскі́дзістых
Д. раскі́дзістаму раскі́дзістай раскі́дзістаму раскі́дзістым
В. раскі́дзісты (неадуш.)
раскі́дзістага (адуш.)
раскі́дзістую раскі́дзістае раскі́дзістыя (неадуш.)
раскі́дзістых (адуш.)
Т. раскі́дзістым раскі́дзістай
раскі́дзістаю
раскі́дзістым раскі́дзістымі
М. раскі́дзістым раскі́дзістай раскі́дзістым раскі́дзістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскі́дліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раскі́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

раскі́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раскі́длівасць
Р. раскі́длівасці
Д. раскі́длівасці
В. раскі́длівасць
Т. раскі́длівасцю
М. раскі́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскі́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскі́длівы раскі́длівая раскі́длівае раскі́длівыя
Р. раскі́длівага раскі́длівай
раскі́длівае
раскі́длівага раскі́длівых
Д. раскі́дліваму раскі́длівай раскі́дліваму раскі́длівым
В. раскі́длівы (неадуш.)
раскі́длівага (адуш.)
раскі́длівую раскі́длівае раскі́длівыя (неадуш.)
раскі́длівых (адуш.)
Т. раскі́длівым раскі́длівай
раскі́дліваю
раскі́длівым раскі́длівымі
М. раскі́длівым раскі́длівай раскі́длівым раскі́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскідны́ раскідна́я раскідно́е раскідны́я
Р. раскідно́га раскідно́й
раскідно́е
раскідно́га раскідны́х
Д. раскідно́му раскідно́й раскідно́му раскідны́м
В. раскідны́ (неадуш.)
раскідно́га (адуш.)
раскідну́ю раскідно́е раскідны́я (неадуш.)
раскідны́х (адуш.)
Т. раскідны́м раскідно́й
раскідно́ю
раскідны́м раскідны́мі
М. раскідны́м раскідно́й раскідны́м раскідны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскідо́мства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раскідо́мства
Р. раскідо́мства
Д. раскідо́мству
В. раскідо́мства
Т. раскідо́мствам
М. раскідо́мстве

Крыніцы: piskunou2012.

раскідо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раскідо́н раскідо́ны
Р. раскідо́на раскідо́наў
Д. раскідо́ну раскідо́нам
В. раскідо́на раскідо́наў
Т. раскідо́нам раскідо́намі
М. раскідо́не раскідо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

раскідо́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскідо́нлівы раскідо́нлівая раскідо́нлівае раскідо́нлівыя
Р. раскідо́нлівага раскідо́нлівай
раскідо́нлівае
раскідо́нлівага раскідо́нлівых
Д. раскідо́нліваму раскідо́нлівай раскідо́нліваму раскідо́нлівым
В. раскідо́нлівы (неадуш.)
раскідо́нлівага (адуш.)
раскідо́нлівую раскідо́нлівае раскідо́нлівыя (неадуш.)
раскідо́нлівых (адуш.)
Т. раскідо́нлівым раскідо́нлівай
раскідо́нліваю
раскідо́нлівым раскідо́нлівымі
М. раскідо́нлівым раскідо́нлівай раскідо́нлівым раскідо́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.