раскідо́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| раскідо́н | раскідо́ны | |
| раскідо́на | раскідо́наў | |
| раскідо́ну | раскідо́нам | |
| раскідо́на | раскідо́наў | |
| раскідо́нам | раскідо́намі | |
| раскідо́не | раскідо́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)