Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

во́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́знік во́знікі
Р. во́зніка во́знікаў
Д. во́зніку во́знікам
В. во́зніка во́знікаў
Т. во́знікам во́знікамі
М. во́зніку во́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́зніцкі во́зніцкая во́зніцкае во́зніцкія
Р. во́зніцкага во́зніцкай
во́зніцкае		 во́зніцкага во́зніцкіх
Д. во́зніцкаму во́зніцкай во́зніцкаму во́зніцкім
В. во́зніцкі (неадуш.)
во́зніцкага (адуш.)		 во́зніцкую во́зніцкае во́зніцкія (неадуш.)
во́зніцкіх (адуш.)
Т. во́зніцкім во́зніцкай
во́зніцкаю		 во́зніцкім во́зніцкімі
М. во́зніцкім во́зніцкай во́зніцкім во́зніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́зніцтва
Р. во́зніцтва
Д. во́зніцтву
В. во́зніцтва
Т. во́зніцтвам
М. во́зніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́зчык во́зчыкі
Р. во́зчыка во́зчыкаў
Д. во́зчыку во́зчыкам
В. во́зчыка во́зчыкаў
Т. во́зчыкам во́зчыкамі
М. во́зчыку во́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́зчыцкі во́зчыцкая во́зчыцкае во́зчыцкія
Р. во́зчыцкага во́зчыцкай
во́зчыцкае		 во́зчыцкага во́зчыцкіх
Д. во́зчыцкаму во́зчыцкай во́зчыцкаму во́зчыцкім
В. во́зчыцкі (неадуш.)
во́зчыцкага (адуш.)		 во́зчыцкую во́зчыцкае во́зчыцкія (неадуш.)
во́зчыцкіх (адуш.)
Т. во́зчыцкім во́зчыцкай
во́зчыцкаю		 во́зчыцкім во́зчыцкімі
М. во́зчыцкім во́зчыцкай во́зчыцкім во́зчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́ін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́ін во́іны
Р. во́іна во́інаў
Д. во́іну во́інам
В. во́іна во́інаў
Т. во́інам во́інамі
М. во́іне во́інах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́інскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́інскі во́інская во́інскае во́інскія
Р. во́інскага во́інскай
во́інскае		 во́інскага во́інскіх
Д. во́інскаму во́інскай во́інскаму во́інскім
В. во́інскі (неадуш.)
во́інскага (адуш.)		 во́інскую во́інскае во́інскія (неадуш.)
во́інскіх (адуш.)
Т. во́інскім во́інскай
во́інскаю		 во́інскім во́інскімі
М. во́інскім во́інскай во́інскім во́інскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́інства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́інства
Р. во́інства
Д. во́інству
В. во́інства
Т. во́інствам
М. во́інстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́й

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Во́йдзевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Во́йдзевічы
Р. Во́йдзевіч
Во́йдзевічаў
Д. Во́йдзевічам
В. Во́йдзевічы
Т. Во́йдзевічамі
М. Во́йдзевічах