во́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
во́знік | во́знікі | |
во́зніка | во́знікаў | |
во́зніку | во́знікам | |
во́зніка | во́знікаў | |
во́знікам | во́знікамі | |
во́зніку | во́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)