Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

венчыкападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	венчыкападо́бны	венчыкападо́бная	венчыкападо́бнае	венчыкападо́бныя
Р.	венчыкападо́бнага	венчыкападо́бнай венчыкападо́бнае	венчыкападо́бнага	венчыкападо́бных
Д.	венчыкападо́бнаму	венчыкападо́бнай	венчыкападо́бнаму	венчыкападо́бным
В.	венчыкападо́бны (неадуш.) венчыкападо́бнага (адуш.)	венчыкападо́бную	венчыкападо́бнае	венчыкападо́бныя (неадуш.) венчыкападо́бных (адуш.)
Т.	венчыкападо́бным	венчыкападо́бнай венчыкападо́бнаю	венчыкападо́бным	венчыкападо́бнымі
М.	венчыкападо́бным	венчыкападо́бнай	венчыкападо́бным	венчыкападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ве́пр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вепрукава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вепрукава́ты	вепрукава́тая	вепрукава́тае	вепрукава́тыя
Р.	вепрукава́тага	вепрукава́тай вепрукава́тае	вепрукава́тага	вепрукава́тых
Д.	вепрукава́таму	вепрукава́тай	вепрукава́таму	вепрукава́тым
В.	вепрукава́ты (неадуш.) вепрукава́тага (адуш.)	вепрукава́тую	вепрукава́тае	вепрукава́тыя (неадуш.) вепрукава́тых (адуш.)
Т.	вепрукава́тым	вепрукава́тай вепрукава́таю	вепрукава́тым	вепрукава́тымі
М.	вепрукава́тым	вепрукава́тай	вепрукава́тым	вепрукава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

вепруко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вепруко́вы	вепруко́вая	вепруко́вае	вепруко́выя
Р.	вепруко́вага	вепруко́вай вепруко́вае	вепруко́вага	вепруко́вых
Д.	вепруко́ваму	вепруко́вай	вепруко́ваму	вепруко́вым
В.	вепруко́вы (неадуш.) вепруко́вага (адуш.)	вепруко́вую	вепруко́вае	вепруко́выя (неадуш.) вепруко́вых (адуш.)
Т.	вепруко́вым	вепруко́вай вепруко́ваю	вепруко́вым	вепруко́вымі
М.	вепруко́вым	вепруко́вай	вепруко́вым	вепруко́вых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

вепруко́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вепруко́ў	вепруко́ва	вепруко́ва	вепруко́вы
Р.	вепруко́вага	вепруко́вай вепруко́вае	вепруко́вага	вепруко́вых
Д.	вепруко́ваму	вепруко́вай	вепруко́ваму	вепруко́вым
В.	вепруко́ў (неадуш.) вепруко́вага (адуш.)	вепруко́ву	вепруко́ва	вепруко́вы (неадуш.) вепруко́вых (адуш.)
Т.	вепруко́вым	вепруко́вай вепруко́ваю	вепруко́вым	вепруко́вымі
М.	вепруко́вым	вепруко́вай	вепруко́вай	вепруко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

вепруко́ў

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вепруко́ў	вепруко́ва	вепруко́ва	вепруко́вы
Р.	вепруко́вага	вепруко́вай вепруко́вае	вепруко́вага	вепруко́вых
Д.	вепруко́ваму	вепруко́вай	вепруко́ваму	вепруко́вым
В.	вепруко́ў (неадуш.) вепруко́вага (адуш.)	вепруко́ву	вепруко́ва	вепруко́вы (неадуш.) вепруко́вых (адуш.)
Т.	вепруко́вым	вепруко́вай вепруко́ваю	вепруко́вым	вепруко́вымі
М.	вепруко́вым	вепруко́вай	вепруко́вай	вепруко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

вепручо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вепручы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

вепручы́ны

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вепручы́ны	вепручы́ная	вепручы́нае	вепручы́ныя
Р.	вепручы́нага	вепручы́най вепручы́нае	вепручы́нага	вепручы́ных
Д.	вепручы́наму	вепручы́най	вепручы́наму	вепручы́ным
В.	вепручы́ны (неадуш.) вепручы́нага (адуш.)	вепручы́ную	вепручы́нае	вепручы́ныя (неадуш.) вепручы́ных (адуш.)
Т.	вепручы́ным	вепручы́най вепручы́наю	вепручы́ным	вепручы́нымі
М.	вепручы́ным	вепручы́най	вепручы́ным	вепручы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́прык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum