вепручо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вепручо́к | вепручкі́ | |
| вепручка́ | вепручко́ў | |
| вепручку́ | вепручка́м | |
| вепручка́ | вепручко́ў | |
| вепручко́м | вепручка́мі | |
| вепручку́ | вепручка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)