укру́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укру́чаны |
укру́чаная |
укру́чанае |
укру́чаныя |
| Р. |
укру́чанага |
укру́чанай укру́чанае |
укру́чанага |
укру́чаных |
| Д. |
укру́чанаму |
укру́чанай |
укру́чанаму |
укру́чаным |
| В. |
укру́чаны (неадуш.) укру́чанага (адуш.) |
укру́чаную |
укру́чанае |
укру́чаныя (неадуш.) укру́чаных (адуш.) |
| Т. |
укру́чаным |
укру́чанай укру́чанаю |
укру́чаным |
укру́чанымі |
| М. |
укру́чаным |
укру́чанай |
укру́чаным |
укру́чаных |
Кароткая форма: укру́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
укру́чванне |
| Р. |
укру́чвання |
| Д. |
укру́чванню |
| В. |
укру́чванне |
| Т. |
укру́чваннем |
| М. |
укру́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укру́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укру́чваюся |
укру́чваемся |
| 2-я ас. |
укру́чваешся |
укру́чваецеся |
| 3-я ас. |
укру́чваецца |
укру́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
укру́чваўся |
укру́чваліся |
| ж. |
укру́чвалася |
| н. |
укру́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укру́чвайся |
укру́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
укру́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укру́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укру́чваю |
укру́чваем |
| 2-я ас. |
укру́чваеш |
укру́чваеце |
| 3-я ас. |
укру́чвае |
укру́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
укру́чваў |
укру́чвалі |
| ж. |
укру́чвала |
| н. |
укру́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укру́чвай |
укру́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
укру́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укрыва́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укрыва́ўлю |
укрыва́вім |
| 2-я ас. |
укрыва́віш |
укрыва́віце |
| 3-я ас. |
укрыва́віць |
укрыва́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
укрыва́віў |
укрыва́вілі |
| ж. |
укрыва́віла |
| н. |
укрыва́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укрыва́ў |
укрыва́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
укрыва́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укрыва́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
укрыва́льнік |
укрыва́льнікі |
| Р. |
укрыва́льніка |
укрыва́льнікаў |
| Д. |
укрыва́льніку |
укрыва́льнікам |
| В. |
укрыва́льніка |
укрыва́льнікаў |
| Т. |
укрыва́льнікам |
укрыва́льнікамі |
| М. |
укрыва́льніку |
укрыва́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укрыва́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
укрыва́льніца |
укрыва́льніцы |
| Р. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніц |
| Д. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніцам |
| В. |
укрыва́льніцу |
укрыва́льніц |
| Т. |
укрыва́льніцай укрыва́льніцаю |
укрыва́льніцамі |
| М. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укрыва́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укрыва́льніцкі |
укрыва́льніцкая |
укрыва́льніцкае |
укрыва́льніцкія |
| Р. |
укрыва́льніцкага |
укрыва́льніцкай укрыва́льніцкае |
укрыва́льніцкага |
укрыва́льніцкіх |
| Д. |
укрыва́льніцкаму |
укрыва́льніцкай |
укрыва́льніцкаму |
укрыва́льніцкім |
| В. |
укрыва́льніцкі (неадуш.) укрыва́льніцкага (адуш.) |
укрыва́льніцкую |
укрыва́льніцкае |
укрыва́льніцкія (неадуш.) укрыва́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
укрыва́льніцкім |
укрыва́льніцкай укрыва́льніцкаю |
укрыва́льніцкім |
укрыва́льніцкімі |
| М. |
укрыва́льніцкім |
укрыва́льніцкай |
укрыва́льніцкім |
укрыва́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.