Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

даве́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даве́дчык даве́дчыкі
Р. даве́дчыка даве́дчыкаў
Д. даве́дчыку даве́дчыкам
В. даве́дчыка даве́дчыкаў
Т. даве́дчыкам даве́дчыкамі
М. даве́дчыку даве́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

даве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́зены даве́зеная даве́зенае даве́зеныя
Р. даве́зенага даве́зенай
даве́зенае		 даве́зенага даве́зеных
Д. даве́зенаму даве́зенай даве́зенаму даве́зеным
В. даве́зены (неадуш.)
даве́зенага (адуш.)		 даве́зеную даве́зенае даве́зеныя (неадуш.)
даве́зеных (адуш.)
Т. даве́зеным даве́зенай
даве́зенаю		 даве́зеным даве́зенымі
М. даве́зеным даве́зенай даве́зеным даве́зеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

даве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́зены даве́зеная даве́зенае даве́зеныя
Р. даве́зенага даве́зенай
даве́зенае		 даве́зенага даве́зеных
Д. даве́зенаму даве́зенай даве́зенаму даве́зеным
В. даве́зены (неадуш.)
даве́зенага (адуш.)		 даве́зеную даве́зенае даве́зеныя (неадуш.)
даве́зеных (адуш.)
Т. даве́зеным даве́зенай
даве́зенаю		 даве́зеным даве́зенымі
М. даве́зеным даве́зенай даве́зеным даве́зеных

Кароткая форма: даве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

даве́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давязу́ давязё́м
2-я ас. давязе́ш давезяце́
3-я ас. давязе́ давязу́ць
Прошлы час
м. давё́з даве́злі
ж. даве́зла
н. даве́зла
Загадны лад
2-я ас. давязі́ давязі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час давё́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даве́йванне
Р. даве́йвання
Д. даве́йванню
В. даве́йванне
Т. даве́йваннем
М. даве́йванні

Крыніцы: piskunou2012.

даве́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даве́йваецца даве́йваюцца
Прошлы час
м. даве́йваўся даве́йваліся
ж. даве́йвалася
н. даве́йвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даве́йваю даве́йваем
2-я ас. даве́йваеш даве́йваеце
3-я ас. даве́йвае даве́йваюць
Прошлы час
м. даве́йваў даве́йвалі
ж. даве́йвала
н. даве́йвала
Загадны лад
2-я ас. даве́йвай даве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

давекава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. давекава́ны давекава́ная давекава́нае давекава́ныя
Р. давекава́нага давекава́най
давекава́нае		 давекава́нага давекава́ных
Д. давекава́наму давекава́най давекава́наму давекава́ным
В. давекава́ны (неадуш.)
давекава́нага (адуш.)		 давекава́ную давекава́нае давекава́ныя (неадуш.)
давекава́ных (адуш.)
Т. давекава́ным давекава́най
давекава́наю		 давекава́ным давекава́нымі
М. давекава́ным давекава́най давекава́ным давекава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

давекава́ць

‘скончыць свой век’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давяку́ю давяку́ем
2-я ас. давяку́еш давяку́еце
3-я ас. давяку́е давяку́юць
Прошлы час
м. давекава́ў давекава́лі
ж. давекава́ла
н. давекава́ла
Загадны лад
2-я ас. давяку́й давяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час давекава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

даве́ку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
даве́ку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.