Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

абароназдо́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абароназдо́льны	абароназдо́льная	абароназдо́льнае	абароназдо́льныя
Р.	абароназдо́льнага	абароназдо́льнай абароназдо́льнае	абароназдо́льнага	абароназдо́льных
Д.	абароназдо́льнаму	абароназдо́льнай	абароназдо́льнаму	абароназдо́льным
В.	абароназдо́льны (неадуш.) абароназдо́льнага (адуш.)	абароназдо́льную	абароназдо́льнае	абароназдо́льныя (неадуш.) абароназдо́льных (адуш.)
Т.	абароназдо́льным	абароназдо́льнай абароназдо́льнаю	абароназдо́льным	абароназдо́льнымі
М.	абароназдо́льным	абароназдо́льнай	абароназдо́льным	абароназдо́льных

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́ненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́нены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абаро́нены	абаро́неная	абаро́ненае	абаро́неныя
Р.	абаро́ненага	абаро́ненай абаро́ненае	абаро́ненага	абаро́неных
Д.	абаро́ненаму	абаро́ненай	абаро́ненаму	абаро́неным
В.	абаро́нены (неадуш.) абаро́ненага (адуш.)	абаро́неную	абаро́ненае	абаро́неныя (неадуш.) абаро́неных (адуш.)
Т.	абаро́неным	абаро́ненай абаро́ненаю	абаро́неным	абаро́ненымі
М.	абаро́неным	абаро́ненай	абаро́неным	абаро́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абаро́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абаро́нены	абаро́неная	абаро́ненае	абаро́неныя
Р.	абаро́ненага	абаро́ненай абаро́ненае	абаро́ненага	абаро́неных
Д.	абаро́ненаму	абаро́ненай	абаро́ненаму	абаро́неным
В.	абаро́нены (неадуш.) абаро́ненага (адуш.)	абаро́неную	абаро́ненае	абаро́неныя (неадуш.) абаро́неных (адуш.)
Т.	абаро́неным	абаро́ненай абаро́ненаю	абаро́неным	абаро́ненымі
М.	абаро́неным	абаро́ненай	абаро́неным	абаро́неных

Кароткая форма: абаро́нена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абаро́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абаро́нна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
абаро́нна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́нна-ма́савы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абаро́нна-ма́савы	абаро́нна-ма́савая	абаро́нна-ма́савае	абаро́нна-ма́савыя
Р.	абаро́нна-ма́савага	абаро́нна-ма́савай абаро́нна-ма́савае	абаро́нна-ма́савага	абаро́нна-ма́савых
Д.	абаро́нна-ма́саваму	абаро́нна-ма́савай	абаро́нна-ма́саваму	абаро́нна-ма́савым
В.	абаро́нна-ма́савы (неадуш.) абаро́нна-ма́савага (адуш.)	абаро́нна-ма́савую	абаро́нна-ма́савае	абаро́нна-ма́савыя (неадуш.) абаро́нна-ма́савых (адуш.)
Т.	абаро́нна-ма́савым	абаро́нна-ма́савай абаро́нна-ма́саваю	абаро́нна-ма́савым	абаро́нна-ма́савымі
М.	абаро́нна-ма́савым	абаро́нна-ма́савай	абаро́нна-ма́савым	абаро́нна-ма́савых

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́нніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абаро́нніцкі	абаро́нніцкая	абаро́нніцкае	абаро́нніцкія
Р.	абаро́нніцкага	абаро́нніцкай абаро́нніцкае	абаро́нніцкага	абаро́нніцкіх
Д.	абаро́нніцкаму	абаро́нніцкай	абаро́нніцкаму	абаро́нніцкім
В.	абаро́нніцкі (неадуш.) абаро́нніцкага (адуш.)	абаро́нніцкую	абаро́нніцкае	абаро́нніцкія (неадуш.) абаро́нніцкіх (адуш.)
Т.	абаро́нніцкім	абаро́нніцкай абаро́нніцкаю	абаро́нніцкім	абаро́нніцкімі
М.	абаро́нніцкім	абаро́нніцкай	абаро́нніцкім	абаро́нніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum