абаро́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абаро́ннік | абаро́ннікі | |
| абаро́нніка | абаро́ннікаў | |
| абаро́нніку | абаро́ннікам | |
| абаро́нніка | абаро́ннікаў | |
| абаро́ннікам | абаро́ннікамі | |
| абаро́нніку | абаро́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)