абаро́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
абаро́нніца | абаро́нніцы | |
абаро́нніцы | абаро́нніц | |
абаро́нніцы | абаро́нніцам | |
абаро́нніцу | абаро́нніц | |
абаро́нніцай абаро́нніцаю |
абаро́нніцамі | |
абаро́нніцы | абаро́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)