Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аіуыэ

шнуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шнуро́к шнуркі́
Р. шнурка́ шнурко́ў
Д. шнурку́ шнурка́м
В. шнуро́к шнуркі́
Т. шнурко́м шнурка́мі
М. шнурку́ шнурка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шнуро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шнуро́ўка шнуро́ўкі
Р. шнуро́ўкі шнуро́вак
Д. шнуро́ўцы шнуро́ўкам
В. шнуро́ўку шнуро́ўкі
Т. шнуро́ўкай
шнуро́ўкаю		 шнуро́ўкамі
М. шнуро́ўцы шнуро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шнуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шнуры́
Р. Шнуро́ў
Д. Шнура́м
В. Шнуры́
Т. Шнура́мі
М. Шнура́х

шны́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шны́канне
Р. шны́кання
Д. шны́канню
В. шны́канне
Т. шны́каннем
М. шны́канні

Крыніцы: piskunou2012.

шны́каць

‘шнырыць, шныпарыць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́каю шны́каем
2-я ас. шны́каеш шны́каеце
3-я ас. шны́кае шны́каюць
Прошлы час
м. шны́каў шны́калі
ж. шны́кала
н. шны́кала
Загадны лад
2-я ас. шны́кай шны́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

шны́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шны́кну шны́кнем
2-я ас. шны́кнеш шны́кнеце
3-я ас. шны́кне шны́кнуць
Прошлы час
м. шны́кнуў шны́кнулі
ж. шны́кнула
н. шны́кнула
Загадны лад
2-я ас. шны́кні шны́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шны́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шны́пар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́пар шны́пары
Р. шны́пара шны́параў
Д. шны́пару шны́парам
В. шны́пара шны́параў
Т. шны́парам шны́парамі
М. шны́пары шны́парах

Крыніцы: piskunou2012.

шны́пар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́пар шны́пары
Р. шны́пара шны́параў
Д. шны́пару шны́парам
В. шны́пар шны́пары
Т. шны́парам шны́парамі
М. шны́пары шны́парах

Крыніцы: piskunou2012.

шны́паранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́паранне шны́паранні
Р. шны́парання шны́паранняў
Д. шны́паранню шны́паранням
В. шны́паранне шны́паранні
Т. шны́параннем шны́параннямі
М. шны́паранні шны́параннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шны́парка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шны́парка шны́паркі
Р. шны́паркі шны́парак
Д. шны́парцы шны́паркам
В. шны́парку шны́парак
Т. шны́паркай
шны́паркаю		 шны́паркамі
М. шны́парцы шны́парках

Крыніцы: piskunou2012.