Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чапля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чапля́нне
Р. чапля́ння
Д. чапля́нню
В. чапля́нне
Т. чапля́ннем
М. чапля́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чапля́юся чапля́емся
2-я ас. чапля́ешся чапля́ецеся
3-я ас. чапля́ецца чапля́юцца
Прошлы час
м. чапля́ўся чапля́ліся
ж. чапля́лася
н. чапля́лася
Загадны лад
2-я ас. чапля́йся чапля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час чапля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чапля́ю чапля́ем
2-я ас. чапля́еш чапля́еце
3-я ас. чапля́е чапля́юць
Прошлы час
м. чапля́ў чапля́лі
ж. чапля́ла
н. чапля́ла
Загадны лад
2-я ас. чапля́й чапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапра́к

‘падсцілка пад сядло, гунька’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чапра́к чапракі́
Р. чапраку́ чапрако́ў
Д. чапраку́ чапрака́м
В. чапра́к чапракі́
Т. чапрако́м чапрака́мі
М. чапраку́ чапрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапра́к

‘скура’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чапра́к
Р. чапраку́
Д. чапраку́
В. чапра́к
Т. чапрако́м
М. чапраку́

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапра́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапра́чны чапра́чная чапра́чнае чапра́чныя
Р. чапра́чнага чапра́чнай
чапра́чнае
чапра́чнага чапра́чных
Д. чапра́чнаму чапра́чнай чапра́чнаму чапра́чным
В. чапра́чны чапра́чную чапра́чнае чапра́чныя
Т. чапра́чным чапра́чнай
чапра́чнаю
чапра́чным чапра́чнымі
М. чапра́чным чапра́чнай чапра́чным чапра́чных

Крыніцы: tsblm1996.

Чапукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чапукі́
Р. Чапуко́ў
Д. Чапука́м
В. Чапукі́
Т. Чапука́мі
М. Чапука́х

Ча́пунь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Ча́пунь
Р. Ча́пуні
Д. Ча́пуні
В. Ча́пунь
Т. Ча́пунню
М. Ча́пуні

чапу́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чапу́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

чапурны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапурны́ чапурна́я чапурно́е чапурны́я
Р. чапурно́га чапурно́й
чапурно́е
чапурно́га чапурны́х
Д. чапурно́му чапурно́й чапурно́му чапурны́м
В. чапурны́ (неадуш.)
чапурно́га (адуш.)
чапурну́ю чапурно́е чапурны́я (неадуш.)
чапурны́х (адуш.)
Т. чапурны́м чапурно́й
чапурно́ю
чапурны́м чапурны́мі
М. чапурны́м чапурно́й чапурны́м чапурны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.