Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ціка́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціка́вы ціка́вая ціка́вае ціка́выя
Р. ціка́вага ціка́вай
ціка́вае
ціка́вага ціка́вых
Д. ціка́ваму ціка́вай ціка́ваму ціка́вым
В. ціка́вы (неадуш.)
ціка́вага (адуш.)
ціка́вую ціка́вае ціка́выя (неадуш.)
ціка́вых (адуш.)
Т. ціка́вым ціка́вай
ціка́ваю
ціка́вым ціка́вымі
М. ціка́вым ціка́вай ціка́вым ціка́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ці́канне
Р. ці́кання
Д. ці́канню
В. ці́канне
Т. ці́каннем
М. ці́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ціка́ўліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціка́ўліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ціка́ўлівасць
Р. ціка́ўлівасці
Д. ціка́ўлівасці
В. ціка́ўлівасць
Т. ціка́ўлівасцю
М. ціка́ўлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціка́ўлівы ціка́ўлівая ціка́ўлівае ціка́ўлівыя
Р. ціка́ўлівага ціка́ўлівай
ціка́ўлівае
ціка́ўлівага ціка́ўлівых
Д. ціка́ўліваму ціка́ўлівай ціка́ўліваму ціка́ўлівым
В. ціка́ўлівы (неадуш.)
ціка́ўлівага (адуш.)
ціка́ўлівую ціка́ўлівае ціка́ўлівыя (неадуш.)
ціка́ўлівых (адуш.)
Т. ціка́ўлівым ціка́ўлівай
ціка́ўліваю
ціка́ўлівым ціка́ўлівымі
М. ціка́ўлівым ціка́ўлівай ціка́ўлівым ціка́ўлівых

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ціка́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ціка́ўнасць
Р. ціка́ўнасці
Д. ціка́ўнасці
В. ціка́ўнасць
Т. ціка́ўнасцю
М. ціка́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ціка́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ціка́ўнік ціка́ўнікі
Р. ціка́ўніка ціка́ўнікаў
Д. ціка́ўніку ціка́ўнікам
В. ціка́ўніка ціка́ўнікаў
Т. ціка́ўнікам ціка́ўнікамі
М. ціка́ўніку ціка́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ціка́ўніца ціка́ўніцы
Р. ціка́ўніцы ціка́ўніц
Д. ціка́ўніцы ціка́ўніцам
В. ціка́ўніцу ціка́ўніц
Т. ціка́ўніцай
ціка́ўніцаю
ціка́ўніцамі
М. ціка́ўніцы ціка́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

ціка́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціка́ўны ціка́ўная ціка́ўнае ціка́ўныя
Р. ціка́ўнага ціка́ўнай
ціка́ўнае
ціка́ўнага ціка́ўных
Д. ціка́ўнаму ціка́ўнай ціка́ўнаму ціка́ўным
В. ціка́ўны (неадуш.)
ціка́ўнага (адуш.)
ціка́ўную ціка́ўнае ціка́ўныя (неадуш.)
ціка́ўных (адуш.)
Т. ціка́ўным ціка́ўнай
ціка́ўнаю
ціка́ўным ціка́ўнымі
М. ціка́ўным ціка́ўнай ціка́ўным ціка́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.