Хацько́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Хацько́ва | |
| Хацько́ва | |
| Хацько́ву | |
| Хацько́ва | |
| Хацько́вам | |
| Хацько́ве |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніХацько́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хацько́ўцы | |
| Хацько́ўцаў | |
| Хацько́ўцам | |
| Хацько́ўцы | |
| Хацько́ўцамі | |
| Хацько́ўцах |
Хацьку́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хацьку́ны | |
| Хацьку́н Хацьку́наў |
|
| Хацьку́нам | |
| Хацьку́ны | |
| Хацьку́намі | |
| Хацьку́нах |
хацьма́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хацьма́ | |
| хацьмы́ | |
| хацьме́ | |
| хацьму́ | |
| хацьмо́й хацьмо́ю |
|
| хацьме́ |
Крыніцы:
Хацюхо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Хацюхо́ва | |
| Хацюхо́ва | |
| Хацюхо́ву | |
| Хацюхо́ва | |
| Хацюхо́вам | |
| Хацюхо́ве |
хацюхо́ўскі
прыметнік, адносны
| хацюхо́ўскі | хацюхо́ўская | хацюхо́ўскае | хацюхо́ўскія | |
| хацюхо́ўскага | хацюхо́ўскай хацюхо́ўскае |
хацюхо́ўскага | хацюхо́ўскіх | |
| хацюхо́ўскаму | хацюхо́ўскай | хацюхо́ўскаму | хацюхо́ўскім | |
| хацюхо́ўскі ( хацюхо́ўскага ( |
хацюхо́ўскую | хацюхо́ўскае | хацюхо́ўскія ( хацюхо́ўскіх ( |
|
| хацюхо́ўскім | хацюхо́ўскай хацюхо́ўскаю |
хацюхо́ўскім | хацюхо́ўскімі | |
| хацюхо́ўскім | хацюхо́ўскай | хацюхо́ўскім | хацюхо́ўскіх | |
Крыніцы:
хаця́
часціца
Крыніцы:
Хаця́ж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Хаця́ж | |
| Хаця́жа | |
| Хаця́жу | |
| Хаця́ж | |
| Хаця́жам | |
| Хаця́жы |
Хаця́наўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Хаця́наўшчына | |
| Хаця́наўшчыны | |
| Хаця́наўшчыне | |
| Хаця́наўшчыну | |
| Хаця́наўшчынай Хаця́наўшчынаю |
|
| Хаця́наўшчыне |
хаця́-нехаця́
прыслоўе
| хаця́-нехаця́ | - | - |
Крыніцы: