Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ханінгава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ханінгу́ю ханінгу́ем
2-я ас. ханінгу́еш ханінгу́еце
3-я ас. ханінгу́е ханінгу́юць
Прошлы час
м. ханінгава́ў ханінгава́лі
ж. ханінгава́ла
н. ханінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. ханінгу́й ханінгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ханінгу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

ханінгава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ханінгу́ю ханінгу́ем
2-я ас. ханінгу́еш ханінгу́еце
3-я ас. ханінгу́е ханінгу́юць
Прошлы час
м. ханінгава́ў ханінгава́лі
ж. ханінгава́ла
н. ханінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. ханінгу́й ханінгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ханінгава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

ха́ніха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ха́ніха ха́ніхі
Р. ха́ніхі ха́ніх
Д. ха́нісе ха́ніхам
В. ха́ніху ха́ніх
Т. ха́ніхай
ха́ніхаю
ха́ніхамі
М. ха́нісе ха́ніхах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Ханія́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ханія́ра
Р. Ханія́ры
Д. Ханія́ры
В. Ханія́ру
Т. Ханія́рай
Ханія́раю
М. Ханія́ры

ханка́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ханка́йскі ханка́йская ханка́йскае ханка́йскія
Р. ханка́йскага ханка́йскай
ханка́йскае
ханка́йскага ханка́йскіх
Д. ханка́йскаму ханка́йскай ханка́йскаму ханка́йскім
В. ханка́йскі (неадуш.)
ханка́йскага (адуш.)
ханка́йскую ханка́йскае ханка́йскія (неадуш.)
ханка́йскіх (адуш.)
Т. ханка́йскім ханка́йскай
ханка́йскаю
ханка́йскім ханка́йскімі
М. ханка́йскім ханка́йскай ханка́йскім ханка́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ханму́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ханму́н
Р. ханму́на
Д. ханму́ну
В. ханму́н
Т. ханму́нам
М. ханму́не

Крыніцы: piskunou2012.

Хано́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хано́й
Р. Хано́я
Д. Хано́ю
В. Хано́й
Т. Хано́ем
М. Хано́ю

хано́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хано́йскі хано́йская хано́йскае хано́йскія
Р. хано́йскага хано́йскай
хано́йскае
хано́йскага хано́йскіх
Д. хано́йскаму хано́йскай хано́йскаму хано́йскім
В. хано́йскі (неадуш.)
хано́йскага (адуш.)
хано́йскую хано́йскае хано́йскія (неадуш.)
хано́йскіх (адуш.)
Т. хано́йскім хано́йскай
хано́йскаю
хано́йскім хано́йскімі
М. хано́йскім хано́йскай хано́йскім хано́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ха́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́нскі ха́нская ха́нскае ха́нскія
Р. ха́нскага ха́нскай
ха́нскае
ха́нскага ха́нскіх
Д. ха́нскаму ха́нскай ха́нскаму ха́нскім
В. ха́нскі (неадуш.)
ха́нскага (адуш.)
ха́нскую ха́нскае ха́нскія (неадуш.)
ха́нскіх (адуш.)
Т. ха́нскім ха́нскай
ха́нскаю
ха́нскім ха́нскімі
М. ха́нскім ха́нскай ха́нскім ха́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́нства ха́нствы
Р. ха́нства ха́нстваў
Д. ха́нству ха́нствам
В. ха́нства ха́нствы
Т. ха́нствам ха́нствамі
М. ха́нстве ха́нствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.