узгамава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгаму́ю |
узгаму́ем |
2-я ас. |
узгаму́еш |
узгаму́еце |
3-я ас. |
узгаму́е |
узгаму́юць |
Прошлы час |
м. |
узгамава́ў |
узгамава́лі |
ж. |
узгамава́ла |
н. |
узгамава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгаму́й |
узгаму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узгамава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узганя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узганя́нне |
Р. |
узганя́ння |
Д. |
узганя́нню |
В. |
узганя́нне |
Т. |
узганя́ннем |
М. |
узганя́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
узганя́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узганя́ецца |
узганя́юцца |
Прошлы час |
м. |
узганя́ўся |
узганя́ліся |
ж. |
узганя́лася |
н. |
узганя́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узганя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узганя́ю |
узганя́ем |
2-я ас. |
узганя́еш |
узганя́еце |
3-я ас. |
узганя́е |
узганя́юць |
Прошлы час |
м. |
узганя́ў |
узганя́лі |
ж. |
узганя́ла |
н. |
узганя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узганя́й |
узганя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узганя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узгара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
узгара́льнасць |
Р. |
узгара́льнасці |
Д. |
узгара́льнасці |
В. |
узгара́льнасць |
Т. |
узгара́льнасцю |
М. |
узгара́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узгара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узгара́льны |
узгара́льная |
узгара́льнае |
узгара́льныя |
Р. |
узгара́льнага |
узгара́льнай узгара́льнае |
узгара́льнага |
узгара́льных |
Д. |
узгара́льнаму |
узгара́льнай |
узгара́льнаму |
узгара́льным |
В. |
узгара́льны (неадуш.) узгара́льнага (адуш.) |
узгара́льную |
узгара́льнае |
узгара́льныя (неадуш.) узгара́льных (адуш.) |
Т. |
узгара́льным |
узгара́льнай узгара́льнаю |
узгара́льным |
узгара́льнымі |
М. |
узгара́льным |
узгара́льнай |
узгара́льным |
узгара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узгара́нне |
Р. |
узгара́ння |
Д. |
узгара́нню |
В. |
узгара́нне |
Т. |
узгара́ннем |
М. |
узгара́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узгара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгара́юся |
узгара́емся |
2-я ас. |
узгара́ешся |
узгара́ецеся |
3-я ас. |
узгара́ецца |
узгара́юцца |
Прошлы час |
м. |
узгара́ўся |
узгара́ліся |
ж. |
узгара́лася |
н. |
узгара́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгара́йся |
узгара́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узгара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узгарачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узгарачу́ся |
узгарачы́мся |
2-я ас. |
узгарачы́шся |
узгарачыце́ся |
3-я ас. |
узгарачы́цца |
узгарача́цца |
Прошлы час |
м. |
узгарачы́ўся |
узгарачы́ліся |
ж. |
узгарачы́лася |
н. |
узгарачы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узгарачы́ся |
узгарачы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узгарачы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.