узга́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узга́рванне | узга́рванні | |
| узга́рвання | узга́рванняў | |
| узга́рванню | узга́рванням | |
| узга́рванне | узга́рванні | |
| узга́рваннем | узга́рваннямі | |
| узга́рванні | узга́рваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)