уга́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уга́днік |
уга́днікі |
Р. |
уга́дніка |
уга́днікаў |
Д. |
уга́дніку |
уга́днікам |
В. |
уга́дніка |
уга́днікаў |
Т. |
уга́днікам |
уга́днікамі |
М. |
уга́дніку |
уга́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
уга́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уга́дніца |
уга́дніцы |
Р. |
уга́дніцы |
уга́дніц |
Д. |
уга́дніцы |
уга́дніцам |
В. |
уга́дніцу |
уга́дніц |
Т. |
уга́дніцай уга́дніцаю |
уга́дніцамі |
М. |
уга́дніцы |
уга́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
уга́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уга́дчык |
уга́дчыкі |
Р. |
уга́дчыка |
уга́дчыкаў |
Д. |
уга́дчыку |
уга́дчыкам |
В. |
уга́дчыка |
уга́дчыкаў |
Т. |
уга́дчыкам |
уга́дчыкамі |
М. |
уга́дчыку |
уга́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уга́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уга́дчыца |
уга́дчыцы |
Р. |
уга́дчыцы |
уга́дчыц |
Д. |
уга́дчыцы |
уга́дчыцам |
В. |
уга́дчыцу |
уга́дчыц |
Т. |
уга́дчыцай уга́дчыцаю |
уга́дчыцамі |
М. |
уга́дчыцы |
уга́дчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
угаі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаю́ся |
уго́імся |
2-я ас. |
уго́ішся |
уго́іцеся |
3-я ас. |
уго́іцца |
уго́яцца |
Прошлы час |
м. |
угаі́ўся |
угаі́ліся |
ж. |
угаі́лася |
н. |
угаі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угаі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
угаі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаю́ |
уго́ім |
2-я ас. |
уго́іш |
уго́іце |
3-я ас. |
уго́іць |
уго́яць |
Прошлы час |
м. |
угаі́ў |
угаі́лі |
ж. |
угаі́ла |
н. |
угаі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
угаі́ |
угаі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угаі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.