труба́ч
‘музыкант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
труба́ч | трубачы́ | |
трубача́ | трубачо́ў | |
трубачу́ | трубача́м | |
трубача́ | трубачо́ў | |
трубачо́м | трубача́мі | |
трубачу́ | трубача́х |
Крыніцы:
труба́ч
‘музыкант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
труба́ч | трубачы́ | |
трубача́ | трубачо́ў | |
трубачу́ | трубача́м | |
трубача́ | трубачо́ў | |
трубачо́м | трубача́мі | |
трубачу́ | трубача́х |
Крыніцы:
тру́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
тру́бачка | тру́бачкі | |
тру́бачкі | тру́бачак | |
тру́бачцы | тру́бачкам | |
тру́бачку | тру́бачкі | |
тру́бачкай тру́бачкаю |
тру́бачкамі | |
тру́бачцы | тру́бачках |
Крыніцы:
труба́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
труба́чка | труба́чкі | |
труба́чкі | труба́чак | |
труба́чцы | труба́чкам | |
труба́чку | труба́чак | |
труба́чкай труба́чкаю |
труба́чкамі | |
труба́чцы | труба́чках |
Крыніцы:
тру́бачны
прыметнік, адносны
тру́бачны | тру́бачная | тру́бачнае | тру́бачныя | |
тру́бачнага | тру́бачнай тру́бачнае |
тру́бачнага | тру́бачных | |
тру́бачнаму | тру́бачнай | тру́бачнаму | тру́бачным | |
тру́бачны ( тру́бачнага ( |
тру́бачную | тру́бачнае | тру́бачныя ( тру́бачных ( |
|
тру́бачным | тру́бачнай тру́бачнаю |
тру́бачным | тру́бачнымі | |
тру́бачным | тру́бачнай | тру́бачным | тру́бачных |
Крыніцы:
трубе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
трубе́нне | |
трубе́ння | |
трубе́нню | |
трубе́нне | |
трубе́ннем | |
трубе́нні |
Крыніцы:
Трубі́ліна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Трубі́ліна | |
Трубі́ліна | |
Трубі́ліну | |
Трубі́ліна | |
Трубі́лінам | |
Трубі́ліне |
Трубі́льня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Трубі́льня | |
Трубі́льні | |
Трубі́льні | |
Трубі́льню | |
Трубі́льняй Трубі́льняю |
|
Трубі́льні |
трубі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
трублю́ | тру́бім | |
тру́біш | тру́біце | |
тру́біць | тру́бяць | |
Прошлы час | ||
трубі́ў | трубі́лі | |
трубі́ла | ||
трубі́ла | ||
Загадны лад | ||
трубі́ | трубі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
тру́бячы |
Крыніцы:
Трубі́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Трубі́чына | |
Трубі́чына | |
Трубі́чыну | |
Трубі́чына | |
Трубі́чынам | |
Трубі́чыне |
тру́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
тру́бка | тру́бкі | |
тру́бкі | тру́бак | |
тру́бцы | тру́бкам | |
тру́бку | тру́бкі | |
тру́бкай тру́бкаю |
тру́бкамі | |
тру́бцы | тру́бках |
Крыніцы: