Трубі́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трубі́чына
Р. Трубі́чына
Д. Трубі́чыну
В. Трубі́чына
Т. Трубі́чынам
М. Трубі́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)