труба́ч
‘музыкант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| труба́ч | трубачы́ | |
| трубача́ | трубачо́ў | |
| трубачу́ | трубача́м | |
| трубача́ | трубачо́ў | |
| трубачо́м | трубача́мі | |
| трубачу́ | трубача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)