тангенцыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тангенцыя́льны |
тангенцыя́льная |
тангенцыя́льнае |
тангенцыя́льныя |
Р. |
тангенцыя́льнага |
тангенцыя́льнай тангенцыя́льнае |
тангенцыя́льнага |
тангенцыя́льных |
Д. |
тангенцыя́льнаму |
тангенцыя́льнай |
тангенцыя́льнаму |
тангенцыя́льным |
В. |
тангенцыя́льны (неадуш.) тангенцыя́льнага (адуш.) |
тангенцыя́льную |
тангенцыя́льнае |
тангенцыя́льныя (неадуш.) тангенцыя́льных (адуш.) |
Т. |
тангенцыя́льным |
тангенцыя́льнай тангенцыя́льнаю |
тангенцыя́льным |
тангенцыя́льнымі |
М. |
тангенцыя́льным |
тангенцыя́льнай |
тангенцыя́льным |
тангенцыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тангі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тангі́р |
Р. |
тангі́ра |
Д. |
тангі́ру |
В. |
тангі́р |
Т. |
тангі́рам |
М. |
тангі́ры |
Крыніцы:
piskunou2012.
тангу́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тангу́т |
тангу́ты |
Р. |
тангу́та |
тангу́таў |
Д. |
тангу́ту |
тангу́там |
В. |
тангу́та |
тангу́таў |
Т. |
тангу́там |
тангу́тамі |
М. |
тангу́це |
тангу́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
тангу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тангу́тка |
тангу́ткі |
Р. |
тангу́ткі |
тангу́так |
Д. |
тангу́тцы |
тангу́ткам |
В. |
тангу́тку |
тангу́так |
Т. |
тангу́ткай тангу́ткаю |
тангу́ткамі |
М. |
тангу́тцы |
тангу́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
тангу́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тангу́цкі |
тангу́цкая |
тангу́цкае |
тангу́цкія |
Р. |
тангу́цкага |
тангу́цкай тангу́цкае |
тангу́цкага |
тангу́цкіх |
Д. |
тангу́цкаму |
тангу́цкай |
тангу́цкаму |
тангу́цкім |
В. |
тангу́цкі (неадуш.) тангу́цкага (адуш.) |
тангу́цкую |
тангу́цкае |
тангу́цкія (неадуш.) тангу́цкіх (адуш.) |
Т. |
тангу́цкім |
тангу́цкай тангу́цкаю |
тангу́цкім |
тангу́цкімі |
М. |
тангу́цкім |
тангу́цкай |
тангу́цкім |
тангу́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
танды́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
танды́р |
танды́ры |
Р. |
танды́ра |
танды́раў |
Д. |
танды́ру |
танды́рам |
В. |
танды́р |
танды́ры |
Т. |
танды́рам |
танды́рамі |
М. |
танды́ры |
танды́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тандэ́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тандэ́м |
тандэ́мы |
Р. |
тандэ́ма |
тандэ́маў |
Д. |
тандэ́му |
тандэ́мам |
В. |
тандэ́м |
тандэ́мы |
Т. |
тандэ́мам |
тандэ́мамі |
М. |
тандэ́ме |
тандэ́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тандэ́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тандэ́мна |
- |
- |
та́ндэмны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
та́ндэмны |
та́ндэмная |
та́ндэмнае |
та́ндэмныя |
Р. |
та́ндэмнага |
та́ндэмнай та́ндэмнае |
та́ндэмнага |
та́ндэмных |
Д. |
та́ндэмнаму |
та́ндэмнай |
та́ндэмнаму |
та́ндэмным |
В. |
та́ндэмны (неадуш.) та́ндэмнага (адуш.) |
та́ндэмную |
та́ндэмнае |
та́ндэмныя (неадуш.) та́ндэмных (адуш.) |
Т. |
та́ндэмным |
та́ндэмнай та́ндэмнаю |
та́ндэмным |
та́ндэмнымі |
М. |
та́ндэмным |
та́ндэмнай |
та́ндэмным |
та́ндэмных |
Іншыя варыянты:
тандэ́мны.
Крыніцы:
piskunou2012.