тангу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тангу́тка | тангу́ткі | |
| тангу́ткі | тангу́так | |
| тангу́тцы | тангу́ткам | |
| тангу́тку | тангу́так | |
| тангу́ткай тангу́ткаю |
тангу́ткамі | |
| тангу́тцы | тангу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)