рухляко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рухляко́вы |
рухляко́вая |
рухляко́вае |
рухляко́выя |
Р. |
рухляко́вага |
рухляко́вай рухляко́вае |
рухляко́вага |
рухляко́вых |
Д. |
рухляко́ваму |
рухляко́вай |
рухляко́ваму |
рухляко́вым |
В. |
рухляко́вы (неадуш.) рухляко́вага (адуш.) |
рухляко́вую |
рухляко́вае |
рухляко́выя (неадуш.) рухляко́вых (адуш.) |
Т. |
рухляко́вым |
рухляко́вай рухляко́ваю |
рухляко́вым |
рухляко́вымі |
М. |
рухляко́вым |
рухляко́вай |
рухляко́вым |
рухляко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ру́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ру́хну |
ру́хнем |
2-я ас. |
ру́хнеш |
ру́хнеце |
3-я ас. |
ру́хне |
ру́хнуць |
Прошлы час |
м. |
ру́хнуў |
ру́хнулі |
ж. |
ру́хнула |
н. |
ру́хнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ру́хні |
ру́хніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ру́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Рухо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рухо́вічы |
Р. |
Рухо́віч Рухо́вічаў |
Д. |
Рухо́вічам |
В. |
Рухо́вічы |
Т. |
Рухо́вічамі |
М. |
Рухо́вічах |
рухо́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
рухо́ма |
рухо́мей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
рухомагру́дыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
рухомагру́дыя |
Р. |
рухомагру́дых |
Д. |
рухомагру́дым |
В. |
рухомагру́дых |
Т. |
рухомагру́дымі |
М. |
рухомагру́дых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рухо́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
рухо́масць |
Р. |
рухо́масці |
Д. |
рухо́масці |
В. |
рухо́масць |
Т. |
рухо́масцю |
М. |
рухо́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рухо́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рухо́мы |
рухо́мая |
рухо́мае |
рухо́мыя |
Р. |
рухо́мага |
рухо́май рухо́мае |
рухо́мага |
рухо́мых |
Д. |
рухо́маму |
рухо́май |
рухо́маму |
рухо́мым |
В. |
рухо́мы (неадуш.) рухо́мага (адуш.) |
рухо́мую |
рухо́мае |
рухо́мыя (неадуш.) рухо́мых (адуш.) |
Т. |
рухо́мым |
рухо́май рухо́маю |
рухо́мым |
рухо́мымі |
М. |
рухо́мым |
рухо́май |
рухо́мым |
рухо́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ру́хча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ру́хча |
Р. |
Ру́хчы |
Д. |
Ру́хчы |
В. |
Ру́хчу |
Т. |
Ру́хчай Ру́хчаю |
М. |
Ру́хчы |