Verbum

анлайнавы слоўнік

русафо́бска

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
русафо́бска	-	-

русафо́бскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	русафо́бскі	русафо́бская	русафо́бскае	русафо́бскія
Р.	русафо́бскага	русафо́бскай русафо́бскае	русафо́бскага	русафо́бскіх
Д.	русафо́бскаму	русафо́бскай	русафо́бскаму	русафо́бскім
В.	русафо́бскі (неадуш.) русафо́бскага (адуш.)	русафо́бскую	русафо́бскае	русафо́бскія (неадуш.) русафо́бскіх (адуш.)
Т.	русафо́бскім	русафо́бскай русафо́бскаю	русафо́бскім	русафо́бскімі
М.	русафо́бскім	русафо́бскай	русафо́бскім	русафо́бскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

русафо́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Ру́сацін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

руса́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Руса́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Русачкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

русачу́бы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	русачу́бы	русачу́бая	русачу́бае	русачу́быя
Р.	русачу́бага	русачу́бай русачу́бае	русачу́бага	русачу́бых
Д.	русачу́баму	русачу́бай	русачу́баму	русачу́бым
В.	русачу́бы (неадуш.) русачу́бага (адуш.)	русачу́бую	русачу́бае	русачу́быя (неадуш.) русачу́бых (адуш.)
Т.	русачу́бым	русачу́бай русачу́баю	русачу́бым	русачу́бымі
М.	русачу́бым	русачу́бай	русачу́бым	русачу́бых

Крыніцы: piskunou2012.

Ру́сенка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

русе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.