румянатва́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
румянатва́ры |
румянатва́рая |
румянатва́рае |
румянатва́рыя |
| Р. |
румянатва́рага |
румянатва́рай румянатва́рае |
румянатва́рага |
румянатва́рых |
| Д. |
румянатва́раму |
румянатва́рай |
румянатва́раму |
румянатва́рым |
| В. |
румянатва́ры (неадуш.) румянатва́рага (адуш.) |
румянатва́рую |
румянатва́рае |
румянатва́рыя (неадуш.) румянатва́рых (адуш.) |
| Т. |
румянатва́рым |
румянатва́рай румянатва́раю |
румянатва́рым |
румянатва́рымі |
| М. |
румянатва́рым |
румянатва́рай |
румянатва́рым |
румянатва́рых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
румя́нец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
румя́нец |
румя́нцы |
| Р. |
румя́нцу |
румя́нцаў |
| Д. |
румя́нцу |
румя́нцам |
| В. |
румя́нец |
румя́нцы |
| Т. |
румя́нцам |
румя́нцамі |
| М. |
румя́нцы |
румя́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румя́нець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
румя́нею |
румя́неем |
| 2-я ас. |
румя́нееш |
румя́нееце |
| 3-я ас. |
румя́нее |
румя́неюць |
| Прошлы час |
| м. |
румя́неў |
румя́нелі |
| ж. |
румя́нела |
| н. |
румя́нела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
румя́ней |
румя́нейце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
румя́неючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
румяне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
румяне́ю |
румяне́ем |
| 2-я ас. |
румяне́еш |
румяне́еце |
| 3-я ас. |
румяне́е |
румяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
румяне́ў |
румяне́лі |
| ж. |
румяне́ла |
| н. |
румяне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
румяне́ючы |
Іншыя варыянты:
румя́нець.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румя́нець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
румя́нею |
румя́неем |
| 2-я ас. |
румя́нееш |
румя́нееце |
| 3-я ас. |
румя́нее |
румя́неюць |
| Прошлы час |
| м. |
румя́неў |
румя́нелі |
| ж. |
румя́нела |
| н. |
румя́нела |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
румя́неючы |
Іншыя варыянты:
румяне́ць.
Крыніцы:
krapivabr2012.
румя́ніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
румя́нюся |
румя́німся |
| 2-я ас. |
румя́нішся |
румя́ніцеся |
| 3-я ас. |
румя́ніцца |
румя́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
румя́ніўся |
румя́ніліся |
| ж. |
румя́нілася |
| н. |
румя́нілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
румя́нься |
румя́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
румя́нячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румя́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
румя́ню |
румя́нім |
| 2-я ас. |
румя́ніш |
румя́ніце |
| 3-я ас. |
румя́ніць |
румя́няць |
| Прошлы час |
| м. |
румя́ніў |
румя́нілі |
| ж. |
румя́ніла |
| н. |
румя́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
румя́нь |
румя́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
румя́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
румя́нка |
румя́нкі |
| Р. |
румя́нкі |
румя́нак |
| Д. |
румя́нцы |
румя́нкам |
| В. |
румя́нку |
румя́нкі |
| Т. |
румя́нкай румя́нкаю |
румя́нкамі |
| М. |
румя́нцы |
румя́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.