Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

Рандо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рандо́ўка
Р. Рандо́ўкі
Д. Рандо́ўцы
В. Рандо́ўку
Т. Рандо́ўкай
Рандо́ўкаю
М. Рандо́ўцы

рандэву́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рандэву́ рандэву́
Р. рандэву́ рандэву́
Д. рандэву́ рандэву́
В. рандэву́ рандэву́
Т. рандэву́ рандэву́
М. рандэву́ рандэву́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рандэ́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рандэ́лік рандэ́лікі
Р. рандэ́ліка рандэ́лікаў
Д. рандэ́ліку рандэ́лікам
В. рандэ́лік рандэ́лікі
Т. рандэ́лікам рандэ́лікамі
М. рандэ́ліку рандэ́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

рандэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рандэ́ль рандэ́лі
Р. рандэ́ля рандэ́ляў
Д. рандэ́лю рандэ́лям
В. рандэ́ль рандэ́лі
Т. рандэ́лем рандэ́лямі
М. рандэ́лі рандэ́лях

Крыніцы: nazounik2008.

рандэ́льчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рандэ́льчык рандэ́льчыкі
Р. рандэ́льчыка рандэ́льчыкаў
Д. рандэ́льчыку рандэ́льчыкам
В. рандэ́льчык рандэ́льчыкі
Т. рандэ́льчыкам рандэ́льчыкамі
М. рандэ́льчыку рандэ́льчыках

Крыніцы: piskunou2012.

ране́йшае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. ране́йшае
Р. ране́йшага
Д. ране́йшаму
В. ране́йшае
Т. ране́йшым
М. ране́йшым

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ране́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ране́йшы ране́йшая ране́йшае ране́йшыя
Р. ране́йшага ране́йшай
ране́йшае		 ране́йшага ране́йшых
Д. ране́йшаму ране́йшай ране́йшаму ране́йшым
В. ране́йшы (неадуш.)
ране́йшага (адуш.)		 ране́йшую ране́йшае ране́йшыя (неадуш.)
ране́йшых (адуш.)
Т. ране́йшым ране́йшай
ране́йшаю		 ране́йшым ране́йшымі
М. ране́йшым ране́йшай ране́йшым ране́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ране́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ране́нне ране́нні
Р. ране́ння ране́нняў
Д. ране́нню ране́нням
В. ране́нне ране́нні
Т. ране́ннем ране́ннямі
М. ране́нні ране́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нены ра́неная ра́ненае ра́неныя
Р. ра́ненага ра́ненай
ра́ненае		 ра́ненага ра́неных
Д. ра́ненаму ра́ненай ра́ненаму ра́неным
В. ра́нены (неадуш.)
ра́ненага (адуш.)		 ра́неную ра́ненае ра́неныя (неадуш.)
ра́неных (адуш.)
Т. ра́неным ра́ненай
ра́ненаю		 ра́неным ра́ненымі
М. ра́неным ра́ненай ра́неным ра́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́нены

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нены ра́неная ра́ненае ра́неныя
Р. ра́ненага ра́ненай ра́ненага ра́неных
Д. ра́ненаму ра́ненай ра́ненаму ра́неным
В. ра́ненага (адуш.) ра́неную ра́ненае ра́неных (адуш.)
Т. ра́неным ра́ненай
ра́ненаю		 ра́неным ра́ненымі
М. ра́неным ра́ненай ра́неным ра́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.