рандэву́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рандэву́ рандэву́
Р. рандэву́ рандэву́
Д. рандэву́ рандэву́
В. рандэву́ рандэву́
Т. рандэву́ рандэву́
М. рандэву́ рандэву́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)