зубаска́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зубаска́льскі |
зубаска́льская |
зубаска́льскае |
зубаска́льскія |
Р. |
зубаска́льскага |
зубаска́льскай зубаска́льскае |
зубаска́льскага |
зубаска́льскіх |
Д. |
зубаска́льскаму |
зубаска́льскай |
зубаска́льскаму |
зубаска́льскім |
В. |
зубаска́льскі (неадуш.) зубаска́льскага (адуш.) |
зубаска́льскую |
зубаска́льскае |
зубаска́льскія (неадуш.) зубаска́льскіх (адуш.) |
Т. |
зубаска́льскім |
зубаска́льскай зубаска́льскаю |
зубаска́льскім |
зубаска́льскімі |
М. |
зубаска́льскім |
зубаска́льскай |
зубаска́льскім |
зубаска́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
зубаска́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зубаска́льства |
Р. |
зубаска́льства |
Д. |
зубаска́льству |
В. |
зубаска́льства |
Т. |
зубаска́льствам |
М. |
зубаска́льстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зубаскрыша́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зубаскрыша́льны |
зубаскрыша́льная |
зубаскрыша́льнае |
зубаскрыша́льныя |
Р. |
зубаскрыша́льнага |
зубаскрыша́льнай зубаскрыша́льнае |
зубаскрыша́льнага |
зубаскрыша́льных |
Д. |
зубаскрыша́льнаму |
зубаскрыша́льнай |
зубаскрыша́льнаму |
зубаскрыша́льным |
В. |
зубаскрыша́льны (неадуш.) зубаскрыша́льнага (адуш.) |
зубаскрыша́льную |
зубаскрыша́льнае |
зубаскрыша́льныя (неадуш.) зубаскрыша́льных (адуш.) |
Т. |
зубаскрыша́льным |
зубаскрыша́льнай зубаскрыша́льнаю |
зубаскрыша́льным |
зубаскрыша́льнымі |
М. |
зубаскрыша́льным |
зубаскрыша́льнай |
зубаскрыша́льным |
зубаскрыша́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зуба́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зуба́стасць |
Р. |
зуба́стасці |
Д. |
зуба́стасці |
В. |
зуба́стасць |
Т. |
зуба́стасцю |
М. |
зуба́стасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
зуба́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зуба́сты |
зуба́стая |
зуба́стае |
зуба́стыя |
Р. |
зуба́стага |
зуба́стай зуба́стае |
зуба́стага |
зуба́стых |
Д. |
зуба́стаму |
зуба́стай |
зуба́стаму |
зуба́стым |
В. |
зуба́сты (неадуш.) зуба́стага (адуш.) |
зуба́стую |
зуба́стае |
зуба́стыя (неадуш.) зуба́стых (адуш.) |
Т. |
зуба́стым |
зуба́стай зуба́стаю |
зуба́стым |
зуба́стымі |
М. |
зуба́стым |
зуба́стай |
зуба́стым |
зуба́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зуба́сцік
‘асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зуба́сцік |
зуба́сцікі |
Р. |
зуба́сціка |
зуба́сцікаў |
Д. |
зуба́сціку |
зуба́сцікам |
В. |
зуба́сціка |
зуба́сцікаў |
Т. |
зуба́сцікам |
зуба́сцікамі |
М. |
зуба́сціку |
зуба́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зуба́сцік
‘асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зуба́сцік |
зуба́сцікі |
Р. |
зуба́сціка |
зуба́сцікаў |
Д. |
зуба́сціку |
зуба́сцікам |
В. |
зуба́сціка |
зуба́сцікаў |
Т. |
зуба́сцікам |
зуба́сцікамі |
М. |
зуба́сціку |
зуба́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зуба́тавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зуба́тавец |
зуба́таўцы |
Р. |
зуба́таўца |
зуба́таўцаў |
Д. |
зуба́таўцу |
зуба́таўцам |
В. |
зуба́таўца |
зуба́таўцаў |
Т. |
зуба́таўцам |
зуба́таўцамі |
М. |
зуба́таўцу |
зуба́таўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
зуба́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зуба́тасць |
Р. |
зуба́тасці |
Д. |
зуба́тасці |
В. |
зуба́тасць |
Т. |
зуба́тасцю |
М. |
зуба́тасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.