заадрасава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заадрасу́ю |
заадрасу́ем |
2-я ас. |
заадрасу́еш |
заадрасу́еце |
3-я ас. |
заадрасу́е |
заадрасу́юць |
Прошлы час |
м. |
заадрасава́ў |
заадрасава́лі |
ж. |
заадрасава́ла |
н. |
заадрасава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заадрасу́й |
заадрасу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заадрасава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заадрасо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заадрасо́ўваюся |
заадрасо́ўваемся |
2-я ас. |
заадрасо́ўваешся |
заадрасо́ўваецеся |
3-я ас. |
заадрасо́ўваецца |
заадрасо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
заадрасо́ўваўся |
заадрасо́ўваліся |
ж. |
заадрасо́ўвалася |
н. |
заадрасо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заадрасо́ўвайся |
заадрасо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заадрасо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заадрасо́ўваць
‘надпісываць адрас на паштовым адпраўленні, багажы і да т. п.’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заадрасо́ўваю |
заадрасо́ўваем |
2-я ас. |
заадрасо́ўваеш |
заадрасо́ўваеце |
3-я ас. |
заадрасо́ўвае |
заадрасо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
заадрасо́ўваў |
заадрасо́ўвалі |
ж. |
заадрасо́ўвала |
н. |
заадрасо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заадрасо́ўвай |
заадрасо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заадрасо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заазе́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заазе́р’е |
Р. |
заазе́р’я |
Д. |
заазе́р’ю |
В. |
заазе́р’е |
Т. |
заазе́р’ем |
М. |
заазе́р’і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Заазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заазе́р’е |
Р. |
Заазе́р’я |
Д. |
Заазе́р’ю |
В. |
Заазе́р’е |
Т. |
Заазе́р’ем |
М. |
Заазе́р’і |
Заазе́рцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Заазе́рцы |
Р. |
Заазе́рцаў |
Д. |
Заазе́рцам |
В. |
Заазе́рцы |
Т. |
Заазе́рцамі |
М. |
Заазе́рцах |
Заазе́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заазе́ршчына |
Р. |
Заазе́ршчыны |
Д. |
Заазе́ршчыне |
В. |
Заазе́ршчыну |
Т. |
Заазе́ршчынай Заазе́ршчынаю |
М. |
Заазе́ршчыне |
заазё́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заазё́ранасць |
Р. |
заазё́ранасці |
Д. |
заазё́ранасці |
В. |
заазё́ранасць |
Т. |
заазё́ранасцю |
М. |
заазё́ранасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Заазё́рная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Заазё́рная |
Р. |
Заазё́рнай |
Д. |
Заазё́рнай |
В. |
Заазё́рную |
Т. |
Заазё́рнай Заазё́рнаю |
М. |
Заазё́рнай |
заазё́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заазё́рны |
заазё́рная |
заазё́рнае |
заазё́рныя |
Р. |
заазё́рнага |
заазё́рнай заазё́рнае |
заазё́рнага |
заазё́рных |
Д. |
заазё́рнаму |
заазё́рнай |
заазё́рнаму |
заазё́рным |
В. |
заазё́рны (неадуш.) заазё́рнага (адуш.) |
заазё́рную |
заазё́рнае |
заазё́рныя (неадуш.) заазё́рных (адуш.) |
Т. |
заазё́рным |
заазё́рнай заазё́рнаю |
заазё́рным |
заазё́рнымі |
М. |
заазё́рным |
заазё́рнай |
заазё́рным |
заазё́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.