Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

до́следніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. до́следніцтва
Р. до́следніцтва
Д. до́следніцтву
В. до́следніцтва
Т. до́следніцтвам
М. до́следніцтве

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

до́следны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́следны до́следная до́следнае до́следныя
Р. до́следнага до́следнай
до́следнае
до́следнага до́следных
Д. до́следнаму до́следнай до́следнаму до́следным
В. до́следны (неадуш.)
до́следнага (адуш.)
до́следную до́следнае до́следныя (неадуш.)
до́следных (адуш.)
Т. до́следным до́следнай
до́следнаю
до́следным до́следнымі
М. до́следным до́следнай до́следным до́следных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́следства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. до́следства
Р. до́следства
Д. до́следству
В. до́следства
Т. до́следствам
М. до́следстве

Крыніцы: nazounik2008.

до́ступ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. до́ступ
Р. до́ступу
Д. до́ступу
В. до́ступ
Т. до́ступам
М. до́ступе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́суха

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́суха - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

до́сціп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́сціп до́сціпы
Р. до́сціпу до́сціпаў
Д. до́сціпу до́сціпам
В. до́сціп до́сціпы
Т. до́сціпам до́сціпамі
М. до́сціпе до́сціпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́сць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́сць - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

до́сыць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́сыць - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́сь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́сь - -

Крыніцы: piskunou2012.

до́сюль

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́сюль - -

Крыніцы: piskunou2012.