Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

ваўнамы́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўнамы́йка ваўнамы́йкі
Р. ваўнамы́йкі ваўнамы́ек
Д. ваўнамы́йцы ваўнамы́йкам
В. ваўнамы́йку ваўнамы́йкі
Т. ваўнамы́йкай
ваўнамы́йкаю		 ваўнамы́йкамі
М. ваўнамы́йцы ваўнамы́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваўнамы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўнамы́йны ваўнамы́йная ваўнамы́йнае ваўнамы́йныя
Р. ваўнамы́йнага ваўнамы́йнай
ваўнамы́йнае		 ваўнамы́йнага ваўнамы́йных
Д. ваўнамы́йнаму ваўнамы́йнай ваўнамы́йнаму ваўнамы́йным
В. ваўнамы́йны (неадуш.)
ваўнамы́йнага (адуш.)		 ваўнамы́йную ваўнамы́йнае ваўнамы́йныя (неадуш.)
ваўнамы́йных (адуш.)
Т. ваўнамы́йным ваўнамы́йнай
ваўнамы́йнаю		 ваўнамы́йным ваўнамы́йнымі
М. ваўнамы́йным ваўнамы́йнай ваўнамы́йным ваўнамы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ваўнано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўнано́сны ваўнано́сная ваўнано́снае ваўнано́сныя
Р. ваўнано́снага ваўнано́снай
ваўнано́снае		 ваўнано́снага ваўнано́сных
Д. ваўнано́снаму ваўнано́снай ваўнано́снаму ваўнано́сным
В. ваўнано́сны (неадуш.)
ваўнано́снага (адуш.)		 ваўнано́сную ваўнано́снае ваўнано́сныя (неадуш.)
ваўнано́сных (адуш.)
Т. ваўнано́сным ваўнано́снай
ваўнано́снаю		 ваўнано́сным ваўнано́снымі
М. ваўнано́сным ваўнано́снай ваўнано́сным ваўнано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ваўнатка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўнатка́цкі ваўнатка́цкая ваўнатка́цкае ваўнатка́цкія
Р. ваўнатка́цкага ваўнатка́цкай
ваўнатка́цкае		 ваўнатка́цкага ваўнатка́цкіх
Д. ваўнатка́цкаму ваўнатка́цкай ваўнатка́цкаму ваўнатка́цкім
В. ваўнатка́цкі (неадуш.)
ваўнатка́цкага (адуш.)		 ваўнатка́цкую ваўнатка́цкае ваўнатка́цкія (неадуш.)
ваўнатка́цкіх (адуш.)
Т. ваўнатка́цкім ваўнатка́цкай
ваўнатка́цкаю		 ваўнатка́цкім ваўнатка́цкімі
М. ваўнатка́цкім ваўнатка́цкай ваўнатка́цкім ваўнатка́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ваўнатка́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваўнатка́цтва
Р. ваўнатка́цтва
Д. ваўнатка́цтву
В. ваўнатка́цтва
Т. ваўнатка́цтвам
М. ваўнатка́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваўначо́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўначо́с ваўначо́сы
Р. ваўначо́са ваўначо́саў
Д. ваўначо́су ваўначо́сам
В. ваўначо́са ваўначо́саў
Т. ваўначо́сам ваўначо́самі
М. ваўначо́се ваўначо́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваўначо́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўначо́ска ваўначо́скі
Р. ваўначо́скі ваўначо́сак
Д. ваўначо́сцы ваўначо́скам
В. ваўначо́ску ваўначо́скі
Т. ваўначо́скай
ваўначо́скаю		 ваўначо́скамі
М. ваўначо́сцы ваўначо́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ваўне́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваўне́нкі
Р. Ваўне́нак
Ваўне́нкаў
Д. Ваўне́нкам
В. Ваўне́нкі
Т. Ваўне́нкамі
М. Ваўне́нках

ваўні́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ваўні́стасць
Р. ваўні́стасці
Д. ваўні́стасці
В. ваўні́стасць
Т. ваўні́стасцю
М. ваўні́стасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ваўні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўні́сты ваўні́стая ваўні́стае ваўні́стыя
Р. ваўні́стага ваўні́стай
ваўні́стае		 ваўні́стага ваўні́стых
Д. ваўні́стаму ваўні́стай ваўні́стаму ваўні́стым
В. ваўні́сты (неадуш.)
ваўні́стага (адуш.)		 ваўні́стую ваўні́стае ваўні́стыя (неадуш.)
ваўні́стых (адуш.)
Т. ваўні́стым ваўні́стай
ваўні́стаю		 ваўні́стым ваўні́стымі
М. ваўні́стым ваўні́стай ваўні́стым ваўні́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.