ваўнано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўнано́сны ваўнано́сная ваўнано́снае ваўнано́сныя
Р. ваўнано́снага ваўнано́снай
ваўнано́снае		 ваўнано́снага ваўнано́сных
Д. ваўнано́снаму ваўнано́снай ваўнано́снаму ваўнано́сным
В. ваўнано́сны (неадуш.)
ваўнано́снага (адуш.)		 ваўнано́сную ваўнано́снае ваўнано́сныя (неадуш.)
ваўнано́сных (адуш.)
Т. ваўнано́сным ваўнано́снай
ваўнано́снаю		 ваўнано́сным ваўнано́снымі
М. ваўнано́сным ваўнано́снай ваўнано́сным ваўнано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)