ачарне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ачарне́нне |
| Р. |
ачарне́ння |
| Д. |
ачарне́нню |
| В. |
ачарне́нне |
| Т. |
ачарне́ннем |
| М. |
ачарне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ачарнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачарнё́ны |
ачарнё́ная |
ачарнё́нае |
ачарнё́ныя |
| Р. |
ачарнё́нага |
ачарнё́най ачарнё́нае |
ачарнё́нага |
ачарнё́ных |
| Д. |
ачарнё́наму |
ачарнё́най |
ачарнё́наму |
ачарнё́ным |
| В. |
ачарнё́ны (неадуш.) ачарнё́нага (адуш.) |
ачарнё́ную |
ачарнё́нае |
ачарнё́ныя (неадуш.) ачарнё́ных (адуш.) |
| Т. |
ачарнё́ным |
ачарнё́най ачарнё́наю |
ачарнё́ным |
ачарнё́нымі |
| М. |
ачарнё́ным |
ачарнё́най |
ачарнё́ным |
ачарнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачарні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачарню́ |
ачэ́рнім |
| 2-я ас. |
ачэ́рніш |
ачэ́рніце |
| 3-я ас. |
ачэ́рніць |
ачэ́рняць |
| Прошлы час |
| м. |
ачарні́ў |
ачарні́лі |
| ж. |
ачарні́ла |
| н. |
ачарні́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ачарні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ачарня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачарня́юся |
ачарня́емся |
| 2-я ас. |
ачарня́ешся |
ачарня́ецеся |
| 3-я ас. |
ачарня́ецца |
ачарня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ачарня́ўся |
ачарня́ліся |
| ж. |
ачарня́лася |
| н. |
ачарня́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачарня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачарня́ю |
ачарня́ем |
| 2-я ас. |
ачарня́еш |
ачарня́еце |
| 3-я ас. |
ачарня́е |
ачарня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ачарня́ў |
ачарня́лі |
| ж. |
ачарня́ла |
| н. |
ачарня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачарня́й |
ачарня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачарня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачаро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ачаро́ўванне |
| Р. |
ачаро́ўвання |
| Д. |
ачаро́ўванню |
| В. |
ачаро́ўванне |
| Т. |
ачаро́ўваннем |
| М. |
ачаро́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачаро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачаро́ўваю |
ачаро́ўваем |
| 2-я ас. |
ачаро́ўваеш |
ачаро́ўваеце |
| 3-я ас. |
ачаро́ўвае |
ачаро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ачаро́ўваў |
ачаро́ўвалі |
| ж. |
ачаро́ўвала |
| н. |
ачаро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачаро́ўвай |
ачаро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачаро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ачарсцве́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ачарсцве́ла |
ачарсцве́лей |
- |