ачарне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ачарне́нне |
Р. |
ачарне́ння |
Д. |
ачарне́нню |
В. |
ачарне́нне |
Т. |
ачарне́ннем |
М. |
ачарне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ачарнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ачарнё́ны |
ачарнё́ная |
ачарнё́нае |
ачарнё́ныя |
Р. |
ачарнё́нага |
ачарнё́най ачарнё́нае |
ачарнё́нага |
ачарнё́ных |
Д. |
ачарнё́наму |
ачарнё́най |
ачарнё́наму |
ачарнё́ным |
В. |
ачарнё́ны (неадуш.) ачарнё́нага (адуш.) |
ачарнё́ную |
ачарнё́нае |
ачарнё́ныя (неадуш.) ачарнё́ных (адуш.) |
Т. |
ачарнё́ным |
ачарнё́най ачарнё́наю |
ачарнё́ным |
ачарнё́нымі |
М. |
ачарнё́ным |
ачарнё́най |
ачарнё́ным |
ачарнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачарні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачарню́ |
ачэ́рнім |
2-я ас. |
ачэ́рніш |
ачэ́рніце |
3-я ас. |
ачэ́рніць |
ачэ́рняць |
Прошлы час |
м. |
ачарні́ў |
ачарні́лі |
ж. |
ачарні́ла |
н. |
ачарні́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ачарні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ачарня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачарня́юся |
ачарня́емся |
2-я ас. |
ачарня́ешся |
ачарня́ецеся |
3-я ас. |
ачарня́ецца |
ачарня́юцца |
Прошлы час |
м. |
ачарня́ўся |
ачарня́ліся |
ж. |
ачарня́лася |
н. |
ачарня́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачарня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачарня́ю |
ачарня́ем |
2-я ас. |
ачарня́еш |
ачарня́еце |
3-я ас. |
ачарня́е |
ачарня́юць |
Прошлы час |
м. |
ачарня́ў |
ачарня́лі |
ж. |
ачарня́ла |
н. |
ачарня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачарня́й |
ачарня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачарня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачаро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ачаро́ўванне |
Р. |
ачаро́ўвання |
Д. |
ачаро́ўванню |
В. |
ачаро́ўванне |
Т. |
ачаро́ўваннем |
М. |
ачаро́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачаро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачаро́ўваю |
ачаро́ўваем |
2-я ас. |
ачаро́ўваеш |
ачаро́ўваеце |
3-я ас. |
ачаро́ўвае |
ачаро́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
ачаро́ўваў |
ачаро́ўвалі |
ж. |
ачаро́ўвала |
н. |
ачаро́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачаро́ўвай |
ачаро́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачаро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ачарсцве́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ачарсцве́ла |
ачарсцве́лей |
- |