Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

а́спідскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́спідскі а́спідская а́спідскае а́спідскія
Р. а́спідскага а́спідскай
а́спідскае		 а́спідскага а́спідскіх
Д. а́спідскаму а́спідскай а́спідскаму а́спідскім
В. а́спідскі (неадуш.)
а́спідскага (адуш.)		 а́спідскую а́спідскае а́спідскія (неадуш.)
а́спідскіх (адуш.)
Т. а́спідскім а́спідскай
а́спідскаю		 а́спідскім а́спідскімі
М. а́спідскім а́спідскай а́спідскім а́спідскіх

Крыніцы: piskunou2012.

аспі́дыум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аспі́дыум
Р. аспі́дыуму
Д. аспі́дыуму
В. аспі́дыум
Т. аспі́дыумам
М. аспі́дыуме

Крыніцы: piskunou2012.

аспірава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аспірава́на - -

аспірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспірава́ны аспірава́ная аспірава́нае аспірава́ныя
Р. аспірава́нага аспірава́най
аспірава́нае		 аспірава́нага аспірава́ных
Д. аспірава́наму аспірава́най аспірава́наму аспірава́ным
В. аспірава́ны (неадуш.)
аспірава́нага (адуш.)		 аспірава́ную аспірава́нае аспірава́ныя (неадуш.)
аспірава́ных (адуш.)
Т. аспірава́ным аспірава́най
аспірава́наю		 аспірава́ным аспірава́нымі
М. аспірава́ным аспірава́най аспірава́ным аспірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

аспірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспірава́ны аспірава́ная аспірава́нае аспірава́ныя
Р. аспірава́нага аспірава́най
аспірава́нае		 аспірава́нага аспірава́ных
Д. аспірава́наму аспірава́най аспірава́наму аспірава́ным
В. аспірава́ны (неадуш.)
аспірава́нага (адуш.)		 аспірава́ную аспірава́нае аспірава́ныя (неадуш.)
аспірава́ных (адуш.)
Т. аспірава́ным аспірава́най
аспірава́наю		 аспірава́ным аспірава́нымі
М. аспірава́ным аспірава́най аспірава́ным аспірава́ных

Кароткая форма: аспірава́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аспірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспірава́ны аспірава́ная аспірава́нае аспірава́ныя
Р. аспірава́нага аспірава́най
аспірава́нае		 аспірава́нага аспірава́ных
Д. аспірава́наму аспірава́най аспірава́наму аспірава́ным
В. аспірава́ны (неадуш.)
аспірава́нага (адуш.)		 аспірава́ную аспірава́нае аспірава́ныя (неадуш.)
аспірава́ных (адуш.)
Т. аспірава́ным аспірава́най
аспірава́наю		 аспірава́ным аспірава́нымі
М. аспірава́ным аспірава́най аспірава́ным аспірава́ных

Кароткая форма: аспірава́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аспіра́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нт аспіра́нты
Р. аспіра́нта аспіра́нтаў
Д. аспіра́нту аспіра́нтам
В. аспіра́нта аспіра́нтаў
Т. аспіра́нтам аспіра́нтамі
М. аспіра́нце аспіра́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аспіра́нтачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нтачка аспіра́нтачкі
Р. аспіра́нтачкі аспіра́нтачак
Д. аспіра́нтачцы аспіра́нтачкам
В. аспіра́нтачку аспіра́нтачак
Т. аспіра́нтачкай
аспіра́нтачкаю		 аспіра́нтачкамі
М. аспіра́нтачцы аспіра́нтачках

Крыніцы: piskunou2012.

аспіра́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нтка аспіра́нткі
Р. аспіра́нткі аспіра́нтак
Д. аспіра́нтцы аспіра́нткам
В. аспіра́нтку аспіра́нтак
Т. аспіра́нткай
аспіра́нткаю		 аспіра́нткамі
М. аспіра́нтцы аспіра́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аспіранту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аспіранту́ра
Р. аспіранту́ры
Д. аспіранту́ры
В. аспіранту́ру
Т. аспіранту́рай
аспіранту́раю
М. аспіранту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.