Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаве́ю асаве́ем
2-я ас. асаве́еш асаве́еце
3-я ас. асаве́е асаве́юць
Прошлы час
м. асаве́ў асаве́лі
ж. асаве́ла
н. асаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час асаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асаві́к асавікі́
Р. асавіка́ асавіко́ў
Д. асавіку́ асавіка́м
В. асаві́к асавікі́
Т. асавіко́м асавіка́мі
М. асавіку́ асавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асавіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асавіно́
Р. Асавіна́
Д. Асавіну́
В. Асавіно́
Т. Асавіно́м
М. Асавіне́

Асаво́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асаво́к
Р. Асаўка́
Д. Асаўку́
В. Асаво́к
Т. Асаўко́м
М. Асаўку́

Асавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асавы́
Р. Асаво́ў
Д. Асава́м
В. Асавы́
Т. Асава́мі
М. Асава́х

Асавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Асавы́я
Р. Асавы́х
Д. Асавы́м
В. Асавы́я
Т. Асавы́мі
М. Асавы́х

аса́да

‘аблога; сядзіба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аса́да аса́ды
Р. аса́ды аса́д
Д. аса́дзе аса́дам
В. аса́ду аса́ды
Т. аса́дай
аса́даю		 аса́дамі
М. аса́дзе аса́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аса́да

‘да асаджваць; дзяржанне; рамка; шуфляда’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аса́да аса́ды
Р. аса́ды аса́д
Д. аса́дзе аса́дам
В. аса́ду аса́ды
Т. аса́дай
аса́даю		 аса́дамі
М. аса́дзе аса́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аса́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аса́дак
Р. аса́дку
Д. аса́дку
В. аса́дак
Т. аса́дкам
М. аса́дку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аса́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аса́дачны аса́дачная аса́дачнае аса́дачныя
Р. аса́дачнага аса́дачнай
аса́дачнае		 аса́дачнага аса́дачных
Д. аса́дачнаму аса́дачнай аса́дачнаму аса́дачным
В. аса́дачны (неадуш.)
аса́дачнага (адуш.)		 аса́дачную аса́дачнае аса́дачныя (неадуш.)
аса́дачных (адуш.)
Т. аса́дачным аса́дачнай
аса́дачнаю		 аса́дачным аса́дачнымі
М. аса́дачным аса́дачнай аса́дачным аса́дачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.