хамелео́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хамелео́нскі |
хамелео́нская |
хамелео́нскае |
хамелео́нскія |
Р. |
хамелео́нскага |
хамелео́нскай хамелео́нскае |
хамелео́нскага |
хамелео́нскіх |
Д. |
хамелео́нскаму |
хамелео́нскай |
хамелео́нскаму |
хамелео́нскім |
В. |
хамелео́нскі (неадуш.) хамелео́нскага (адуш.) |
хамелео́нскую |
хамелео́нскае |
хамелео́нскія (неадуш.) хамелео́нскіх (адуш.) |
Т. |
хамелео́нскім |
хамелео́нскай хамелео́нскаю |
хамелео́нскім |
хамелео́нскімі |
М. |
хамелео́нскім |
хамелео́нскай |
хамелео́нскім |
хамелео́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хамелео́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хамелео́нства |
Р. |
хамелео́нства |
Д. |
хамелео́нству |
В. |
хамелео́нства |
Т. |
хамелео́нствам |
М. |
хамелео́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Хаме́нкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хаме́нкі |
Р. |
Хаме́нак Хаме́нкаў |
Д. |
Хаме́нкам |
В. |
Хаме́нкі |
Т. |
Хаме́нкамі |
М. |
Хаме́нках |
хаме́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хаме́ю |
хаме́ем |
2-я ас. |
хаме́еш |
хаме́еце |
3-я ас. |
хаме́е |
хаме́юць |
Прошлы час |
м. |
хаме́ў |
хаме́лі |
ж. |
хаме́ла |
н. |
хаме́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хаме́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хам’ё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хам’ё́ |
Р. |
хам’я́ |
Д. |
хам’ю́ |
В. |
хам’ё́ |
Т. |
хам’ём |
М. |
хам’і́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хамё́нкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хамё́нкі |
Р. |
Хамё́нак Хамё́нкаў |
Д. |
Хамё́нкам |
В. |
Хамё́нкі |
Т. |
Хамё́нкамі |
М. |
Хамё́нках |
Хамікі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хамікі́ |
Р. |
Хаміко́ў |
Д. |
Хаміка́м |
В. |
Хамікі́ |
Т. |
Хаміка́мі |
М. |
Хаміка́х |
Хамінічы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хамінічы́ |
Р. |
Хамінічо́ў |
Д. |
Хамініча́м |
В. |
Хамінічы́ |
Т. |
Хамініча́мі |
М. |
Хамініча́х |
Хамі́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хамі́нка |
Р. |
Хамі́нкі |
Д. |
Хамі́нцы |
В. |
Хамі́нку |
Т. |
Хамі́нкай Хамі́нкаю |
М. |
Хамі́нцы |
хамі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хамі́т |
хамі́ты |
Р. |
хамі́та |
хамі́таў |
Д. |
хамі́ту |
хамі́там |
В. |
хамі́та |
хамі́таў |
Т. |
хамі́там |
хамі́тамі |
М. |
хамі́це |
хамі́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.