Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раске́ўзванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раске́ўзванне
Р. раске́ўзвання
Д. раске́ўзванню
В. раске́ўзванне
Т. раске́ўзваннем
М. раске́ўзванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

раске́ўзвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раске́ўзваюся раске́ўзваемся
2-я ас. раске́ўзваешся раске́ўзваецеся
3-я ас. раске́ўзваецца раске́ўзваюцца
Прошлы час
м. раске́ўзваўся раске́ўзваліся
ж. раске́ўзвалася
н. раске́ўзвалася
Загадны лад
2-я ас. раске́ўзвайся раске́ўзвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раске́ўзваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

раске́ўзваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раске́ўзваю раске́ўзваем
2-я ас. раске́ўзваеш раске́ўзваеце
3-я ас. раске́ўзвае раске́ўзваюць
Прошлы час
м. раске́ўзваў раске́ўзвалі
ж. раске́ўзвала
н. раске́ўзвала
Загадны лад
2-я ас. раске́ўзвай раске́ўзвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раске́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

раске́шкаць

‘распластаць, распасцерці каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раске́шкаю раске́шкаем
2-я ас. раске́шкаеш раске́шкаеце
3-я ас. раске́шкае раске́шкаюць
Прошлы час
м. раске́шкаў раске́шкалі
ж. раске́шкала
н. раске́шкала
Загадны лад
2-я ас. раске́шкай раске́шкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час раске́шкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

раскё́пісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскё́пісты раскё́пістая раскё́пістае раскё́пістыя
Р. раскё́пістага раскё́пістай
раскё́пістае		 раскё́пістага раскё́пістых
Д. раскё́пістаму раскё́пістай раскё́пістаму раскё́пістым
В. раскё́пісты (неадуш.)
раскё́пістага (адуш.)		 раскё́пістую раскё́пістае раскё́пістыя (неадуш.)
раскё́пістых (адуш.)
Т. раскё́пістым раскё́пістай
раскё́пістаю		 раскё́пістым раскё́пістымі
М. раскё́пістым раскё́пістай раскё́пістым раскё́пістых

Крыніцы: piskunou2012.

расківа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расківа́ны расківа́ная расківа́нае расківа́ныя
Р. расківа́нага расківа́най
расківа́нае		 расківа́нага расківа́ных
Д. расківа́наму расківа́най расківа́наму расківа́ным
В. расківа́ны (неадуш.)
расківа́нага (адуш.)		 расківа́ную расківа́нае расківа́ныя (неадуш.)
расківа́ных (адуш.)
Т. расківа́ным расківа́най
расківа́наю		 расківа́ным расківа́нымі
М. расківа́ным расківа́най расківа́ным расківа́ных

Крыніцы: piskunou2012.

расківа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расківа́ны расківа́ная расківа́нае расківа́ныя
Р. расківа́нага расківа́най
расківа́нае		 расківа́нага расківа́ных
Д. расківа́наму расківа́най расківа́наму расківа́ным
В. расківа́ны (неадуш.)
расківа́нага (адуш.)		 расківа́ную расківа́нае расківа́ныя (неадуш.)
расківа́ных (адуш.)
Т. расківа́ным расківа́най
расківа́наю		 расківа́ным расківа́нымі
М. расківа́ным расківа́най расківа́ным расківа́ных

Кароткая форма: расківа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расківа́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расківа́юся расківа́емся
2-я ас. расківа́ешся расківа́ецеся
3-я ас. расківа́ецца расківа́юцца
Прошлы час
м. расківа́ўся расківа́ліся
ж. расківа́лася
н. расківа́лася
Загадны лад
2-я ас. расківа́йся расківа́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час расківа́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расківа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расківа́ю расківа́ем
2-я ас. расківа́еш расківа́еце
3-я ас. расківа́е расківа́юць
Прошлы час
м. расківа́ў расківа́лі
ж. расківа́ла
н. расківа́ла
Загадны лад
2-я ас. расківа́й расківа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расківа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскіда́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раскіда́льнік раскіда́льнікі
Р. раскіда́льніка раскіда́льнікаў
Д. раскіда́льніку раскіда́льнікам
В. раскіда́льніка раскіда́льнікаў
Т. раскіда́льнікам раскіда́льнікамі
М. раскіда́льніку раскіда́льніках

Крыніцы: piskunou2012.