раске́шкаць

‘распластаць, распасцерці каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раске́шкаю раске́шкаем
2-я ас. раске́шкаеш раске́шкаеце
3-я ас. раске́шкае раске́шкаюць
Прошлы час
м. раске́шкаў раске́шкалі
ж. раске́шкала
н. раске́шкала
Загадны лад
2-я ас. раске́шкай раске́шкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час раске́шкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)